เรื่องย่อ

ในพระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 5-6 และ 2 พงศาวดาร บทที่ 2-3 กล่าวถึงการเตรียมการและการสร้างพระวิหารของพระเจ้าในกรุงเยรูซาเล็มโดยกษัตริย์ซาโลมอน ซาโลมอนได้เจรจากับฮีราม กษัตริย์แห่งไทระ เพื่อขอไม้สนสีดาร์และช่างฝีมือจากเลบานอนสำหรับการก่อสร้าง ขณะที่ในบทของ 2 พงศาวดาร ได้อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับการวางแผนและการจัดการทรัพยากรวัสดุก่อสร้างอย่างพิถีพิถัน รวมถึงการถ่ายทอดบทบาทและจิตวิญญาณในการรับใช้พระเจ้า ผลงานนี้ไม่ได้เป็นเพียงโครงการสถาปัตยกรรม หากแต่เป็นสัญลักษณ์ของความศรัทธาและความยิ่งใหญ่ของอิสราเอลภายใต้การปกครองของซาโลมอน พระวิหารกลายเป็นศูนย์กลางแห่งการนมัสการและแสดงถึงความรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมและศาสนาของยุคนั้น

ซาโลมอนกำลังเตรียมสร้างพระวิหารอันยิ่งใหญ่ เป็นโครงการที่ใช้เวลาถึงหกปีและมีทีมงานมากถึง 200,000 คน พระองค์ต้องการวัสดุที่ดีที่สุด โดยเฉพาะต้นซีดาร์จากเมืองไทร์ ซึ่งมีความสูงถึง 100 ฟุตและใช้เทคนิคการตัดไม้ที่ลับเฉพาะ ในช่วงเจรจา ซาโลมอนได้ส่งคนเข้าไปดูแลและเก็บข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการตัดไม้ของชาวเลบานอน ซึ่งอาจเป็นความพยายามในการเข้าใจเทคนิคลับของพวกเขา แม้ว่าฮิรัมจะคิดว่าซาโลมอนแอบปฏิบัติการลับ แต่ก็ยังยอมให้ความร่วมมือ ทั้งยังส่งมอบต้นซีดาร์ให้โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย

ฐานรากของพระวิหารได้ถูกสร้างขึ้นจากหินที่ถูกตัดแต่งให้มีความเรียบและสมบูรณ์แบบ บนฐานรากนั้นมีหินก้อนใหญ่ที่สุดที่หนักถึง 570 ตัน ถูกวางอย่างมั่นคง ถึงแม้ตัววิหารจะมีขนาดเล็กเมื่อเปรียบเทียบกับมาตรฐานในปัจจุบัน แต่ก็เป็นผลงานชิ้นเอกที่ใช้เวลาสร้างไม่น้อยกว่าห้าร้อยปี หลังจากชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์ วิหารนี้ใช้วัสดุล้ำค่า เช่น ทองคำและอัญมณี สร้างเป็นสถานที่ที่สำคัญและเป็นศูนย์กลางในการนมัสการพระเจ้า

ภายในพระวิหารมีม่านขนาดใหญ่กั้นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งประดับด้วยรูปปั้นเครูปที่แกะสลักจากไม้มะกอก เครูปเหล่านี้มีลักษณะพิเศษคือมีสี่หน้าและปีกทอดยาวกว้างเต็มผนัง เป็นสัญลักษณ์ของผู้พิทักษ์สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ตามความเชื่อในพระคัมภีร์ โครงสร้างภายนอกและการตกแต่งของวิหารแสดงถึงความงดงามและความสำคัญทางจิตวิญญาณ แต่พระเจ้าก็เตือนซาโลมอนว่าความงามภายนอกไม่สามารถรับประกันพระพรและความสัมพันธ์ที่ดีได้ ถ้าหัวใจไม่ได้แสดงความรักและเชื่อฟังพระองค์อย่างแท้จริง

ข้อคิด: 1 พงศ์กษัตริย์ 5-6; 2 พงศาวดาร 2-3

พระวิหารสร้างขึ้นบนลานนวดข้าวของออร์นัน ซึ่งอยู่บนภูเขาโมริยาห์ คุณจำได้ไหมว่ามีอะไรเกิดขึ้นอีกบ้างบนภูเขาโมริยาห์ นั่นคือที่ที่อับราฮัมถวายอิสอัคก่อนที่พระเจ้าจะหยุดเขาและตรัสว่าพระองค์จะจัดเตรียมเครื่องบูชา (ปฐมกาล 22) นักวิชาการหลายคนบอกว่าพระวิหารสร้างขึ้นบนสถานที่เดียวกันนี้ บนปลายด้านใต้ของภูเขาโมริยาห์ มีบางอย่างเกิดขึ้นบนภูเขานี้ที่เราไม่ได้อ่านมาก่อน นั่นคือสถานที่ที่พระเจ้าจัดเตรียมเครื่องบูชา บนปลายด้านเหนือของภูเขานี้ จุดที่สูงที่สุดเรียกว่าภูเขาคัลวารี หรือโกลโกธา และเป็นจุดแห่งการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ ตั้งแต่เริ่มต้นเรื่องราวจนถึงการสำเร็จลุล่วงของเรื่องราว ยอดเขานี้เป็นจุดสำคัญ พระองค์ไม่เพียงแต่จัดเตรียมตลอดมาเท่านั้น แต่พระองค์ยังพยากรณ์ถึงแผนของพระองค์สำหรับการจัดเตรียมขั้นสุดท้ายตลอดมาด้วย พระองค์กำลังเขียนเรื่องราวที่สวยงามโดยมียอดเขานี้เป็นหัวใจสำคัญของเหตุการณ์ พระองค์คือที่ที่ความปีติยินดีอยู่!

คำถาม

1.   การเตรียมและการสร้างพระวิหารในยุคซาโลมอนเป็นการแสดงความเคารพและความภักดีต่อพระเจ้า ซึ่งสามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตครอบครัวอย่างไร เพื่อส่งเสริมความเข้าใจและความอบอุ่นภายในบ้าน?

2.   จากการวางแผนและการจัดการสร้างพระวิหารของซาโลมอนในพระคัมภีร์ เราจะสามารถนำแนวคิดเรื่องความร่วมมือและความรับผิดชอบมาใช้เสริมสร้างความเข้มแข็งในคริสตจักรอย่างไรในยุคปัจจุบัน?

พระธรรม 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 5 และ 6 บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับการเตรียมการและการก่อสร้างพระวิหารของโซโลมอน ซึ่งเป็นเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ของอิสราเอล มีข้อคิดและบทเรียนหลายประการที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากสองบทนี้:

1. ความสำคัญของการเชื่อฟังและการทรงอวยพรของพระเจ้า

• ความสงบสุขและความมั่งคั่ง: พระเจ้าประทานสันติสุขและความมั่งคั่งให้แก่โซโลมอน (1 พงศ์กษัตริย์ 5:4) ทำให้เขาสามารถทุ่มเทกำลังคนและทรัพยากรในการก่อสร้างพระวิหารได้ นี่แสดงให้เห็นว่าเมื่อเราเชื่อฟังและดำเนินชีวิตในทางของพระเจ้า พระองค์จะทรงอวยพรในด้านต่าง ๆ และเปิดทางให้เราสามารถทำตามพระประสงค์ของพระองค์ได้

2. การร่วมมือและการบริหารจัดการที่ดี

• ความร่วมมือกับชาติอื่น: โซโลมอนได้ขอความร่วมมือจากกษัตริย์ฮีรามแห่งไทระ ซึ่งเป็นชาวต่างชาติ (1 พงศ์กษัตริย์ 5:1-12) ในการจัดหาไม้สนซีดาร์และไม้สนสามใบสำหรับสร้างพระวิหาร การทำงานร่วมกันนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่น และการใช้ความสามารถที่หลากหลายเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
• การจัดระเบียบแรงงาน: โซโลมอนมีการจัดระเบียบแรงงานอย่างเป็นระบบ ทั้งการเกณฑ์แรงงานจากอิสราเอลและการใช้แรงงานต่างชาติ (1 พงศ์กษัตริย์ 5:13-18) รวมถึงการแต่งตั้งหัวหน้าควบคุมดูแล แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพในการทำงานขนาดใหญ่

3. ความทุ่มเทและความละเอียดถี่ถ้วนในการปรนนิบัติพระเจ้า

• การใช้วัสดุที่ดีที่สุด: พระวิหารถูกสร้างขึ้นจากวัสดุที่มีคุณภาพสูงสุด เช่น ไม้สนซีดาร์ หินสกัดอย่างดี และทองคำ (1 พงศ์กษัตริย์ 6) แสดงให้เห็นถึงการถวายสิ่งที่ดีที่สุดแด่พระเจ้า พระองค์สมควรได้รับสิ่งที่เราทุ่มเทและใส่ใจมากที่สุด
• การสร้างตามแบบที่กำหนด: พระวิหารถูกสร้างขึ้นตามรายละเอียดที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ (1 พงศ์กษัตริย์ 6:1-38) รวมถึงขนาด สัดส่วน และการตกแต่งทุกส่วนอย่างละเอียดถี่ถ้วน นี่สอนให้เราตระหนักว่าในการปรนนิบัติพระเจ้า เราควรทำตามพระประสงค์ของพระองค์อย่างเที่ยงตรงและเอาใจใส่ในทุกรายละเอียด

4. การทรงสถิตอยู่ของพระเจ้า

• พระวิหารเป็นที่ประทับของพระเจ้า: แม้ว่าพระเจ้าจะยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จะประทับอยู่ในอาคารที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่พระวิหารก็เป็นสัญลักษณ์ของการทรงสถิตอยู่ของพระองค์ท่ามกลางประชากรของพระองค์ (1 พงศ์กษัตริย์ 6:11-13) นี่เป็นเครื่องเตือนใจว่าพระเจ้าปรารถนาที่จะอยู่ใกล้ชิดกับเรา และพระองค์จะประทับอยู่กับผู้ที่เชื่อฟังและดำเนินชีวิตในทางของพระองค์
• ความเงียบสงบในการก่อสร้าง: มีการบันทึกว่า "เมื่อกำลังสร้างพระนิเวศนั้น ก็สร้างด้วยหินที่สกัดจากเหมืองสำเร็จแล้ว ดังนั้นเมื่อกำลังสร้างพระนิเวศ จึงไม่มีเสียงค้อน เสียงขวาน หรือเครื่องมือเหล็กใดๆ ได้ยินในพระนิเวศเลย" (1 พงศ์กษัตริย์ 6:7) สิ่งนี้อาจสื่อถึงความเคารพและความสงบในการทำงานของพระเจ้า หรืออาจหมายถึงการเตรียมการอย่างดีเยี่ยมล่วงหน้า เพื่อไม่ให้มีเสียงรบกวนในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

5. ความสำคัญของพันธสัญญาและการเชื่อฟัง

• คำสัญญาของพระเจ้า: พระเจ้าทรงย้ำเตือนโซโลมอนว่า หากเขาและประชากรอิสราเอลเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ พระองค์จะทรงรักษาสัญญาที่ทรงมีกับดาวิด (1 พงศ์กษัตริย์ 6:12-13) นี่เน้นย้ำถึงความสำคัญของการเชื่อฟัง ซึ่งเป็นเงื่อนไขสำคัญในการรับพระพรและดำรงอยู่ในพันธสัญญาของพระเจ้า

โดยรวมแล้ว บทที่ 5 และ 6 ไม่เพียงเล่าเรื่องการก่อสร้างพระวิหารที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงหลักการสำคัญของการดำเนินชีวิตกับพระเจ้า ทั้งในเรื่องความเชื่อฟัง ความร่วมมือ ความทุ่มเท และการตระหนักถึงการทรงสถิตอยู่ของพระองค์.