เรื่องย่อ
เลวีนิติ 22-23 เน้นย้ำถึงความบริสุทธิ์และความศักดิ์สิทธิ์ของปุโรหิต โดยกำหนดข้อกำหนดต่างๆ เพื่อรักษาความบริสุทธิ์ และเพื่อให้พวกเขาดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสมกับบทบาทอันศักดิ์สิทธิ์ ขณะเดียวกัน ก็กล่าวถึงเทศกาลต่างๆ ของชาวอิสราเอล เช่น เทศกาลปัสกา เทศกาลขนมปังไร้เชื้อ และเทศกาลสัปดาห์ ซึ่งเป็นโอกาสในการเฉลิมฉลอง การบูชา และการรำลึกถึงการกระทำอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า การผสมผสานระหว่างความบริสุทธิ์ของปุโรหิตและการเฉลิมฉลองเทศกาล แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการรักษาความสัมพันธ์อันศักดิ์สิทธิ์กับพระเจ้า ทั้งในระดับปัจเจกและระดับชุมชน
วันนี้พระเจ้ายังคงทรงบัญญัติกฎเกณฑ์สำหรับประชาชนของพระองค์ โดยมุ่งเน้นไปที่ความสะอาดและความบริสุทธิ์ การปฏิบัติตามกฎเหล่านี้มีเป้าหมายเพื่อให้ประชาชนมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระเจ้า พระองค์ได้เตือนพวกเขาเสมอว่าพระองค์คือผู้ที่ทำให้พวกเขาสะอาดและบริสุทธิ์ ในการนี้ พระเจ้าทรงจัดเตรียมการเฉลิมฉลองต่าง ๆ เพื่อให้ประชาชนมีโอกาสรำลึกถึงพระพรและการกระทำของพระองค์ โดยวันสะบาโตและเทศกาลเฉลิมฉลองปีต่างๆ ถือเป็นส่วนสำคัญในการเผยแง่มุมของความรักและความมีชีวิตชีวาของพระเจ้า
วันแห่งการชดใช้บาป (Yom Kippur) เป็นวันสำคัญที่ประชาชนต้องถือศีลอดและจัดการถวายอาหารแด่พระเจ้า เพื่อชดใช้บาปของตน ในขณะที่วันฉลองอื่นอนุญาตให้ทำงานบางประเภท วันแห่งการชดใช้บาปจึงเป็นการเน้นความบริสุทธิ์จากบาปและการกลับใจที่จริงใจ ทั้งยังมีเทศกาลอื่น ๆ เช่น เทศกาลเพนเทคอสต์ ซึ่งเตือนให้ระลึกถึงการรวมตัวของชาวอิสราเอล และเทศกาลแตรที่คล้ายกับการส่งสัญญาณจนถึงวันแห่งการชดใช้
พระเจ้าทรงเรียกร้องให้ประชาชนถวายเครื่องบูชาที่มีดีที่สุด ซึ่งอาจทำให้บางคนรู้สึกว่าเขาเองอาจจะไม่ดีที่สุดสำหรับพระองค์เนื่องจากพวกเขารู้สึกถึงความไม่สมบูรณ์แบบของตนเอง ทำให้คิดว่าพระองค์ไม่รัก อย่างไรก็ดี ข้อความของพระเจ้าหมายความว่าแม้เราจะไม่สมบูรณ์ พระองค์ยังทรงเห็นค่าในเรา พระเยซูทรงเป็นตัวกลางที่เชื่อมช่องว่างระหว่างความไม่สมบูรณ์ของเราและความต้องการของพระเจ้า โดยพระองค์ทรงชดเชยบาปของเราและเปิดโอกาสให้เราเข้ามาใกล้พระเจ้าได้มากขึ้น แม้เราจะไม่สมบูรณ์ แต่พระองค์ทรงรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไขและประทานทางสู่การชำระล้างให้กับเรา
ข้อคิด: เลวีนิติ 22-23
ข้อกำหนดในธรรมบัญญัติชี้ให้เห็นถึงความสมบูรณ์แบบของพระเจ้าและความบกพร่องของเรา โดยมีเป้าหมายเพื่อเตือนเราว่าเราไม่สามารถบรรลุความสมบูรณ์แบบได้เอง ใน โรม 5:20 กล่าวถึงว่าธรรมบัญญัติมาเพื่อเพิ่มการละเมิด แต่ที่ใดมีบาป พระคุณของพระเจ้าก็ยิ่งทวีคูณ สำหรับทุกบาปและความไม่สมบูรณ์ของเรา พระคุณก็ยิ่งมากขึ้น ใน โรม 5:21 ระบุว่าพระคุณจะมีชัยเหนือบาปและนำไปสู่ชีวิตนิรันดร์ผ่านพระเยซูคริสต์ แม้ว่าเราจะมุ่งสู่ความสมบูรณ์แบบ แต่กลับพลาดความจริงที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมเครื่องบูชาที่สมบูรณ์แบบให้กับเรา โดยพระเยซูคริสต์ พระองค์ยังคงต้องการอยู่ใกล้เราแม้เราไม่สมบูรณ์แบบ และนั่นคือความงดงามที่เราควรสรรเสริญ!
คำถาม
1. เลวีนิติบทที่ 22 มีการกล่าวถึงความสำคัญของความบริสุทธิ์ในสิ่งที่ถวายแด่พระเจ้า และการรักษาคุณภาพของสิ่งที่เราถวาย เราจะสามารถนำหลักการนี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างไร?
2. เลวีนิติบทที่ 23 กล่าวถึงเทศกาลต่าง ๆ ที่ชาวอิสราเอลต้องเฉลิมฉลอง ซึ่งช่วยเสริมสร้างความเชื่อและความสัมพันธ์ในชุมชน ในชีวิตปัจจุบัน เราจะสามารถสร้างวาระหรือธรรมเนียมในการเฉลิมฉลองที่ช่วยกระชับความสัมพันธ์ในครอบครัวและชุมชนได้อย่างไร?
เทศกาลอยู่เพิง (Feast of Booths) หรือ ซุกกะห์ (ฮีบรู: סוכות, Sukkot) เป็นเทศกาลสำคัญในศาสนายิว จัดขึ้นเพื่อระลึกถึงการเดินทางของชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลา 40 ปี หลังจากการอพยพออกจากอียิปต์
ที่มา
ในขณะที่ชาวอิสราเอลเดินทางร่อนเร่ในทะเลทราย พวกเขาต้องอาศัยอยู่ในเพิงที่พักชั่วคราว เป็นเวลาหลายปี เพื่อให้รำลึกถึงความยากลำบากในการเดินทาง และความเมตตาของพระเจ้าที่ทรงคุ้มครองพวกเขา เทศกาลอยู่เพิงจึงถูกกำหนดให้เป็นช่วงเวลาที่ชาวยิวจะกลับไปอาศัยอยู่ในเพิงเป็นเวลา 7 วัน เพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ในอดีต
วันที่จัด
เทศกาลอยู่เพิงจะเริ่มขึ้นในวันที่ 15 ของเดือนทิชรี ซึ่งเป็นเดือนที่เจ็ดของปฏิทินฮีบรู โดยปกติแล้วจะอยู่ในช่วงปลายเดือนกันยายนหรือต้นเดือนตุลาคมของปฏิทินเกรกอเรียน เทศกาลนี้จะกินเวลา 7 วัน
ความสำคัญ
เทศกาลอยู่เพิงมีความสำคัญต่อชาวยิวในหลายด้าน:
- เป็นการระลึกถึงประวัติศาสตร์: เป็นการระลึกถึงการเดินทางอันยากลำบากของชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร และความเมตตาของพระเจ้าที่ทรงนำพวกเขา
- เป็นช่วงเวลาแห่งการขอบคุณ: เป็นช่วงเวลาที่ชาวยิวจะขอบคุณพระเจ้าสำหรับพืชผลที่พวกเขาได้เก็บเกี่ยว และสำหรับความคุ้มครองที่พระองค์ทรงมีต่อพวกเขา
- เป็นช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง: เป็นช่วงเวลาที่ชาวยิวจะเฉลิมฉลองร่วมกันในครอบครัวและชุมชน
สิ่งที่ปฏิบัติในวันเทศกาล
ในช่วงเทศกาลอยู่เพิง ชาวยิวจะสร้างเพิงที่พักชั่วคราว ซึ่งเรียกว่า "ซุกกะห์" โดยทั่วไปแล้วจะทำจากวัสดุธรรมชาติ เช่น กิ่งไม้ ใบปาล์ม และผ้า เพิงนี้จะต้องมีหลังคาที่สามารถมองเห็นดาวได้
ชาวยิวจะรับประทานอาหารและนอนหลับในเพิงเป็นเวลา 7 วัน เพื่อให้รู้สึกถึงความยากลำบากในการเดินทางในอดีต นอกจากนี้ พวกเขายังมีการอ่านพระคัมภีร์และอธิษฐานร่วมกัน
สิ่งที่เทศกาลอยู่เพิงสอน
เทศกาลอยู่เพิงสอนให้ชาวยิว:
- มีความขอบคุณ: ให้ขอบคุณพระเจ้าสำหรับทุกสิ่งที่พวกเขาได้รับ
- มีความอ่อนน้อมถ่อมตน: ให้ตระหนักถึงความยากลำบากในการเดินทางของบรรพบุรุษ และความเมตตาของพระเจ้า
- มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่: ให้แบ่งปันอาหารและสิ่งของกับผู้ที่ขาดแคลน
สิ่งที่เทศกาลอยู่เพิงสอนคริสเตียน
แม้ว่าเทศกาลอยู่เพิงจะเป็นเทศกาลของชาวยิว แต่ก็มีบางสิ่งที่คริสเตียนสามารถเรียนรู้ได้:
- ความสำคัญของการระลึกถึงอดีต: คริสเตียนควรระลึกถึงการทรงนำของพระเจ้าในชีวิตของพวกเขา
- ความสำคัญของการขอบคุณ: คริสเตียนควรขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระพรต่างๆ ที่พวกเขาได้รับ
- ความสำคัญของการพึ่งพาพระเจ้า: คริสเตียนควรพึ่งพาพระเจ้าในทุกสถานการณ์
เทศกาลอยู่เพิงเป็นเทศกาลที่สำคัญในศาสนายิว ที่สอนให้ชาวยิวมีความขอบคุณ ความอ่อนน้อมถ่อมตน และความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และยังมีบทเรียนที่มีคุณค่าสำหรับคริสเตียนในการดำเนินชีวิตอีกด้วย