เรื่องย่อ

เลวีนิติ 24-25 ครอบคลุมหัวข้อที่หลากหลาย ตั้งแต่การลงโทษผู้ที่สบประมาทพระนามของพระเจ้า กฎหมายเกี่ยวกับการทำร้ายร่างกาย ไปจนถึงกฎหมายเกี่ยวกับการพักแผ่นดินทุกเจ็ดปีและการปล่อยทาส กฎหมายเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความยุติธรรม ความเมตตา และการปกป้องของพระเจ้า โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเคารพพระนามของพระเจ้า การป้องกันผู้ถูกกระทำผิด และการดูแลผู้ที่ยากไร้ การผสมผสานกฎหมายเหล่านี้ สะท้อนให้เห็นถึงความคิดของพระเจ้าในการสร้างสังคมที่ยุติธรรม ที่ทุกคนได้รับการดูแลและปกป้อง และที่ความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าได้รับการเคารพ

พระเจ้าทรงชี้แนะประชาชนถึงวิธีการใช้ชีวิตร่วมกันในสังคม โดยมุ่งเน้นถึงความสำคัญของการรักษาความสะอาดและความศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงการดูแลพลับพลาและการช่วยเหลือคนจน พระองค์ยังได้สอนวิธีจัดการกับผู้ที่หมิ่นประมาทด้วย ซึ่งเป็นการเตือนใจว่าชาวอิสราเอลมีสถานการณ์พิเศษในการเป็นชนชาติที่ได้รับเลือกให้อยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้า โทษประหารที่พระเจ้ากำหนดนั้นยังเป็นเครื่องเตือนใจว่าทุกคนมีความจำเป็นต้องมีพระคุณในการดำรงชีวิต และความบาปนั้นส่งผลให้เกิดการแยกจากพระองค์

จากนั้น พระเจ้าทรงบัญญัติเรื่องการฆ่าโดยชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างการฆ่าและการฆาตกรรม โดยมีกฎที่ชัดเจนเพื่อไม่ให้เกิดการทำร้ายกันในสังคม หากมีการฆ่าเกิดขึ้น จะต้องมีการลงโทษเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยและความยุติธรรม ในส่วนของวันสะบาโต พระเจ้าทรงสั่งให้ปล่อยให้ดินทำการหยุดพักในปีที่เจ็ด ซึ่งแสดงถึงการไว้วางใจในพระเจ้าว่าพระองค์จะจัดการดูแลประชาชนในช่วงเวลานี้

นอกจากนี้ ในปีแห่งการเฉลิมฉลองหนี้สินจะถูกยกเลิก และผู้ที่ถูกบังคับให้ขายตัวเพื่อชำระหนี้จะได้รับการปลดปล่อย ภาพนี้ทำให้ประชาชนระลึกถึงความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจต่อกัน ผู้คนจะต้องช่วยเหลือผู้อื่นและสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชน ทั้งนี้ ปีแห่งการเฉลิมฉลองยังย้ำเตือนว่า พระเจ้าทรงดูแลและจัดเตรียมทุกสิ่งเพื่อให้ประชาชนอาศัยอยู่ในพระพรของพระองค์อย่างต่อเนื่องและเอื้ออาทรต่อผู้อื่นในสังคม

ข้อคิด: เลวีนิติ 24-25

ในบทต่าง ๆ ที่อ่านวันนี้ เราเห็นทั้งความยินดีและอิสรภาพ โดยเฉพาะภาพของพระเจ้าผู้ปกป้องคนจน ช่วยเหลือผู้ขัดสน และเรียกคนรวยให้มาช่วยเหลือผู้อื่นผ่านการแบ่งปันและการไถ่ถอนหนี้ พระองค์ทรงรักในอิสรภาพ การพักผ่อน และการจัดหาให้กับคนจน พระองค์เตือนเราว่า “เมื่อเราเข้ามาช่วยเจ้าทุกอย่าง เจ้าก็ไม่มีอะไร แต่เราคือผู้ให้ทุกสิ่งแก่เจ้า ดังนั้นอย่าตระหนี่ เพราะนั่นไม่สะท้อนถึงใจของเรา” เมื่อเรานึกถึงความเอื้อเฟื้อและการจัดหาของพระเจ้า เราจะสามารถใช้ชีวิตอย่างเปิดเผยและเต็มที่ได้ เพราะการสะสมสิ่งของไม่ได้นำความสุขหรือความปลอดภัยให้เรา มีเพียงพระองค์เท่านั้นที่ทำได้ พระองค์คือแหล่งแห่งความยินดี!

คำถาม

1.   เลวีนิติบทที่ 24 มีการกล่าวถึงความสำคัญของการรักษากฎเกณฑ์และความยุติธรรม โดยเฉพาะการชดใช้และผลกระทบของการกระทำ ในชีวิตประจำวัน เราจะสามารถนำหลักการของความยุติธรรมและความรับผิดชอบมาประยุกต์ใช้ในความสัมพันธ์กับผู้อื่นได้อย่างไร? ความสำคัญของการยอมรับผลกระทบจากการกระทำของเราต่อความสัมพันธ์ในคริสตจักรมีผลอย่างไร?

2.   เลวีนิติบทที่ 25 กล่าวถึงปีแห่งการปลดปล่อย (Jubilee Year) ซึ่งมีกฎการคืนทรัพย์สินให้กับเจ้าของเดิมและการให้โอกาสใหม่ ในสังคมปัจจุบัน เราจะสามารถส่งเสริมแนวคิดเกี่ยวกับการแบ่งปันและการช่วยเหลือเพื่อเสริมสร้างโอกาสให้ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือได้อย่างไร?

ปีแห่งการปลดปล่อย หรือ Jubilee Year เป็นปีพิเศษในศาสนายิวที่มีบันทึกไว้ในพระคัมภีร์ เป็นปีที่เกิดขึ้นทุก ๆ 50 ปี มีความเป็นมาและความหมายที่สำคัญ ดังนี้

ความเป็นมา:

ปีแห่งการปลดปล่อยมีที่มาจากพระธรรมเลวีนิติ โดยพระเจ้าได้บัญญัติให้มีปีศักดิ์สิทธิ์เพื่อเป็นปีแห่งการพักผ่อนและฟื้นฟู

ความหมาย:

ปีแห่งการปลดปล่อยมีความหมายหลายประการ:

• การปลดปล่อย: เป็นปีที่ทาสชาวอิสราเอลจะได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และหนี้สินจะได้รับการยกเลิก
• การคืนที่ดิน: ที่ดินที่ขายไปในช่วง 49 ปีที่ผ่านมา จะถูกส่งคืนให้กับเจ้าของเดิมหรือครอบครัวของพวกเขา
• การพักผ่อน: เป็นปีที่ดินจะได้รับการพักผ่อนจากการเพาะปลูก ซึ่งเป็นไปตามหลักการของปีสะบาโต (Sabbatical Year) ที่ดินจะได้รับการพักผ่อนทุก ๆ 7 ปี
• การเฉลิมฉลอง: เป็นปีแห่งการเฉลิมฉลองและความสุขของชาวอิสราเอล

สิ่งที่สอนเรา:

แม้ว่าปีแห่งการปลดปล่อยจะเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในศาสนายิวในสมัยโบราณ แต่ก็มีหลักการและความหมายที่สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตปัจจุบันได้:

• ความเมตตาและการให้อภัย: การปลดปล่อยทาสและการยกเลิกหนี้สินสอนให้เรามีความเมตตาต่อผู้อื่น และรู้จักการให้อภัย
• ความยุติธรรม: การคืนที่ดินให้กับเจ้าของเดิมแสดงถึงความสำคัญของความยุติธรรมและการแบ่งปัน
• การพักผ่อนและความสมดุล: การที่ดินได้รับการพักผ่อนสอนให้เราเห็นความสำคัญของการพักผ่อนและความสมดุลในชีวิต
• การพึ่งพาพระเจ้า: การที่ชาวอิสราเอลต้องพึ่งพาพระเจ้าในการดำรงชีวิตในช่วงปีแห่งการปลดปล่อย สอนให้เราวางใจและพึ่งพาพระเจ้า

การปฏิบัติในปัจจุบัน:

ในปัจจุบัน ปีแห่งการปลดปล่อยไม่ได้ถูกปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเหมือนในสมัยโบราณ แต่หลักการและความหมายของปีนี้ยังคงมีความสำคัญในศาสนายิว โดยชาวยิวจะให้ความสำคัญกับเรื่องความเมตตา การให้อภัย และการช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ

ปีแห่งการปลดปล่อยจึงเป็นเครื่องเตือนใจให้เราตระหนักถึงความสำคัญของการแบ่งปัน การช่วยเหลือผู้อื่น และการสร้างสังคมที่ยุติธรรม