เรื่องย่อ

เลวีนิติ 26-27 ปิดฉากด้วยคำประกาศที่ทรงพลังเกี่ยวกับพรและคำสาปที่พระเจ้าจะทรงประทานแก่ชาวอิสราเอล ขึ้นอยู่กับการเชื่อฟังหรือการไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ บทที่ 26 บรรยายถึงพรอันอุดมสมบูรณ์ ความเจริญรุ่งเรือง และการคุ้มครอง หากพวกเขาเชื่อฟัง ในทางกลับกันการไม่เชื่อฟังจะนำมาซึ่งความทุกข์ยาก ภัยพิบัติ และการถูกเนรเทศ บทที่ 27 กล่าวถึงการถวายของถวาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการประเมินมูลค่าของสิ่งต่างๆ เพื่อเป็นเครื่องบูชา เป็นการเน้นย้ำถึงความสำคัญของการอุทิศตนและการเชื่อฟัง การสรุปนี้จึงเป็นการเตือนใจถึงความสำคัญของการเลือกที่จะเชื่อฟังพระเจ้า และผลที่ตามมาอันยิ่งใหญ่ที่เกิดจากการเลือกนั้น

พระเจ้าทรงสรุปบทสนทนาเกี่ยวกับพันธสัญญากับโมเสสบนภูเขาซีนาย โดยพระองค์กำหนดความคาดหวังที่ชัดเจนเกี่ยวกับพรและคำสาปที่จะมาถึงประชาชน ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะรักษาพันธสัญญาหรือไม่ หากอิสราเอลซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าและรักษาวันสะบาโต พระองค์จะอวยพรพวกเขา แต่หากพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ คำสาปที่ร้ายแรงจะตามมา เช่น ความกลัว การพ่ายแพ้จากศัตรู และการขาดแคลนอาหาร ซึ่งนำไปสู่วิกฤตที่ทำให้พวกเขาแตกแยกและถูกเนรเทศจากแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญา

คำสาปเหล่านี้ไม่ได้ถูกกำหนดเพื่อทำให้ประชาชนตกอยู่ในความทุกข์ แต่เป็นการอบรมสั่งสอนเพื่อให้พวกเขาหันกลับมาหาพระเจ้า การกลับใจนั้นหมายถึงการเปลี่ยนแปลงใจจากบาปและหันไปหาพระองค์ พระเจ้าทรงตระหนักถึงความต้องการของประชาชนและให้โอกาสในการกลับใจและการไถ่บาป ซึ่งบ่งบอกถึงความรักและความเอื้ออาทรของพระองค์สำหรับผู้ที่ออกห่างจากพระองค์

นอกจากนี้ พระเจ้าทรงนำเสนอความสำคัญของการถวายทศางค์ ซึ่งหมายถึงการบริจาคหนึ่งในสิบของรายได้ให้กับสถานศักดิ์สิทธิ์ โดยทศางค์นี้ช่วยสนับสนุนชาวเลวีที่ทำหน้าที่ในการนำประชาชนเข้าใกล้พระเจ้า และดูแลสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับการนมัสการ ระบบการถวายนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมให้ประชาชนมีส่วนร่วมในความเป็นอยู่ของชุมชนและการดูแลสถานศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้การนมัสการดำเนินไปอย่างต่อเนื่องและมีประสิทธิภาพ

ข้อคิด: เลวีนิติ 26-27

เมื่อพระเจ้ากล่าวถึงการตอบสนองต่อการทำลายพันธสัญญาและการกลับใจของผู้คน พระองค์มอบโอกาสให้พวกเขากลับมา แม้ว่าการทำผิดพันธสัญญาในอดีตมักหมายถึงการสิ้นสุด แต่พระเจ้าทรงแสดงความเมตตาในระดับใหม่แม้ว่าผู้คนจะกบฏ หากพวกเขากลับใจและถ่อมตัวพระเจ้าจะแก้ไขและให้อภัย ไม่เพียงแต่พระองค์จะรักษาพันธสัญญา แต่ยังคงเป็นพระเจ้าของพวกเขาอย่างไม่มีวันสิ้นสุด พระองค์ยังคงเปิดทางให้พวกเขาและไม่ว่าพระองค์จะใช้วิธีการใด พระองค์ก็ทำเพื่อประโยชน์ของเราและเพื่อความยินดีของเราในการกลับมาหาพระองค์ พระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยความเมตตาทรงอยู่ที่ซึ่งความชื่นชมยินดี!

คำถาม

1.   เลวีนิติบทที่ 26 พระเจ้าทรงพูดถึงผลที่เกิดขึ้นจากการเชื่อฟังและไม่เชื่อฟังพระบัญชา การมีสุขภาพและความเจริญรุ่งเรืองเป็นผลจากการปฏิบัติตามพระประสงค์ ในชีวิตปัจจุบัน เราจะสามารถเข้าใจและใช้หลักการนี้เพื่อสร้างแนวทางในการใช้ชีวิตที่มีความรับผิดชอบและมีจริยธรรมได้อย่างไร? ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำและผลลัพธ์ในชีวิตประจำวันมีความหมายกับเราอย่างไร?

2.   เลวีนิติบทที่ 27 กล่าวถึงการถวายและการแสดงออกถึงความผูกพันกับพระเจ้า รวมถึงการเคารพต่อสิ่งที่มีค่าทางจิตวิญญาณ ในสังคมปัจจุบัน เราจะนำแนวคิดเกี่ยวกับการถวายและการแสดงความขอบคุณในสิ่งที่เราได้รับมาใช้ในชีวิตได้อย่างไร? ทำไมการมีทัศนคติในการแบ่งปันสิ่งที่เรามีถึงคนอื่นถึงมีความสำคัญ?

การถวายสิบลด

การถวายสิบลดมีที่มาจากพระคัมภีร์เดิม มีการกล่าวถึงเรื่องนี้ในหลายส่วนของพระคัมภีร์ เช่น

• ปฐมกาล 14:18-20: เรื่องราวของอับราฮัมที่ถวายสิบลดให้กับเมลคีเซเดค ซึ่งเป็นปุโรหิตของพระเจ้าสูงสุด
• เลวีนิติ 27:30-33: บัญญัติเกี่ยวกับการถวายสิบลด ซึ่งกำหนดให้ชาวอิสราเอลถวายหนึ่งในสิบของผลผลิตทางการเกษตรและสัตว์เลี้ยงให้กับพระเจ้า
• เฉลยธรรมบัญญัติ 14:22-29: การเน้นย้ำเรื่องการถวายสิบลด และการใช้สิบลดเพื่อสนับสนุนคนเลวี คนกำพร้า และหญิงม่าย
• มาลาคี 3:6-12: การเตือนชาวอิสราเอลเกี่ยวกับการไม่ถวายสิบลด และสัญญาถึงพระพรสำหรับผู้ที่ถวายอย่างสัตย์ซื่อ

 ความสำคัญของการถวายสิบลด

การถวายสิบลดมีความสำคัญในหลายด้าน ได้แก่

• เป็นการแสดงความเชื่อและความไว้วางใจในพระเจ้า: การถวายสิบลดเป็นการยอมรับว่าทุกสิ่งที่เรามีล้วนมาจากพระเจ้า และเราวางใจว่าพระองค์จะทรงจัดเตรียมสิ่งจำเป็นสำหรับเรา
• เป็นการสนับสนุนพันธกิจของคริสตจักร: เงินที่ได้จากการถวายสิบลดจะนำไปใช้ในการดำเนินงานของคริสตจักร เช่น การดูแลศาสนสถาน การสนับสนุนพันธกิจต่างๆ และการช่วยเหลือผู้ที่ขัดสน
• เป็นการฝึกฝนการให้: การถวายสิบลดเป็นการฝึกฝนให้เราเป็นคนใจกว้างและรู้จักแบ่งปันให้กับผู้อื่น
• เป็นการรับพระพร: พระคัมภีร์มาลาคี 3:10 สัญญาว่า "จงนำสิบลดทั้งหมดมาไว้ในคลัง เพื่ออาหารจะอยู่ในนิเวศของเรา และจงทดลองเราในเรื่องนี้ดู ว่าเราจะไม่เปิดหน้าต่างในสวรรค์ให้เจ้า และเทพระพรลงมาให้เจ้าอย่างเหลือล้นหรือ"

การถวายสิบลดในปัจจุบันส่วนใหญ่จะทำโดยการนำเงินสิบลดไปถวายที่คริสตจักร ซึ่งแต่ละคริสตจักรอาจมีแนวทางการจัดการเงินสิบลดที่แตกต่างกันไป สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการทำด้วยใจที่สมัครและด้วยความเชื่อว่าเรากำลังถวายให้กับพระเจ้า ไม่ควรทำด้วยความเสียดายหรือด้วยความหวังว่าจะได้รับผลตอบแทน

ความสำคัญในปัจจุบัน

แม้ว่าในปัจจุบันจะไม่มีพระวิหารแล้ว แต่การถวายสิบลดยังคงมีความสำคัญในหมู่คริสเตียนหลายกลุ่ม พวกเขาเชื่อว่าการถวายสิบลดเป็นการแสดงความเชื่อและความไว้วางใจในพระเจ้า และเป็นการสนับสนุนพันธกิจของคริสตจักร

สำหรับผู้ที่เชื่อว่าการถวายสิบลดไม่จำเป็นต้องทำแล้ว มักจะอ้างอิงจากพระคัมภีร์ใหม่ที่เน้นเรื่องการให้ด้วยใจสมัครและด้วยความรัก (2 โครินธ์ 9:7-8)  พวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าไม่ได้ต้องการให้เราทำตามกฎเกณฑ์ในพระคัมภีร์เดิมอย่างเคร่งครัดเพราะหมดยุคพระวิหารแล้ว แต่ต้องการเน้นเรื่องการให้ด้วยใจยินดีแทน เพื่อเป็นข้ออ้างที่ไม่ต้องรู้สึกผิดหรือเสียดายในการถวาย

แต่สำหรับผู้เชื่อที่สัตย์ซื่อในการถวายจะเรียนรู้ว่า ในพระคัมภีร์ใหม่ยังได้พูดอีกว่าให้ถวายทั้งหมดที่มีอยู่ นั้นหมายถึงให้มองว่าทุกสิ่งคือของพระเจ้ารวมทั้งชีวิตเราด้วย (โรม 12:1-2)  ท่าทีแห่งการถวายก็ต้องสัตย์ซื่อตามด้วย การถวายจึงนำมาซึ่งพระพรที่เรารู้ว่าเราได้เข้าส่วนกับพันธกิจของพระเจ้า และเป็นท่าทีแห่งการนมัสการที่เต็มไปด้วยใจที่ขอบพระคุณ การถวายสิบลดเป็นหลักปฏิบัติที่สำคัญสำหรับคริสเตียนทุกคน และเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตคริสเตียนที่ถูกต้อง 

“เหตุฉะนั้นพี่น้องทั้งหลาย เมื่อพิจารณาถึงพระเมตตาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงขอให้ท่านทั้งหลายถวายตัวของท่านแด่พระเจ้าเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิต ที่บริสุทธิ์ และที่พระเจ้าพอพระทัย นี่เป็นการนมัสการที่แท้จริง” (โรม 12:1)