เรื่องย่อ

ในบทที่ 3 และ 4 ของ 1 พงศ์กษัตริย์ กษัตริย์ซาโลมอนทรงเริ่มการปกครองอิสราเอลอย่างมั่นคงและชาญฉลาด พระเจ้าประทานสติปัญญาและความเข้าใจอันลึกซึ้งแก่ซาโลมอน ทำให้เขาสามารถตัดสินคดีความได้อย่างยุติธรรมและเป็นที่เคารพยำเกรงของประชาชนทั่วแผ่นดิน ซาโลมอนยังได้จัดระเบียบการบริหารราชการแผ่นดิน แต่งตั้งข้าราชการที่มีความสามารถ และแบ่งเขตการปกครองเพื่อความสะดวกในการเก็บภาษีและดูแลประชาชน นอกจากนี้ เขายังสร้างสันติภาพและความสัมพันธ์อันดีกับประเทศเพื่อนบ้าน ทำให้อาณาจักรอิสราเอลเจริญรุ่งเรืองทั้งทางเศรษฐกิจและการเมือง

ซาโลมอนเริ่มต้นการครองราชย์ด้วยการสังหารผู้คนไม่กี่คน ซึ่งอาจจะเป็นเพราะต้องการสร้างอาณาจักรที่มั่นคง แต่การแต่งงานกับผู้หญิงจากชาติต่างๆ ซึ่งพระเจ้าห้ามไว้ กลายเป็นการสร้างพันธมิตรทางการเมืองที่ไม่ถูกต้อง และเป็นการแสดงให้เห็นว่าสำหรับซาโลมอน การเป็นกษัตริย์ไม่ได้หมายความว่าจะเชื่อฟังพระเจ้าเสมอไป เขายังสร้างความอ่อนแอในอาณาจักรด้วยความผิดพลาดนี้

ซาโลมอนรักพระเจ้า แต่เขาก็ยังชอบเสียสละให้กับเทพเจ้าต่างศาสนาอีกด้วย ความรู้สึกที่หลงทางนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้แม้ในปัจจุบัน ซึ่งเป็นการผสมผสานความเชื่อที่ขัดแย้งกัน ผู้คนอาจพยายามรวมความเชื่อหลายอย่างเข้าด้วยกัน แต่พระเจ้าไม่สนับสนุนการผสมผสานนี้เลย พระองค์ต้องการให้เรามีความเชื่อที่บริสุทธิ์และแน่วแน่ต่อพระองค์เท่านั้น

พระเจ้าทรงเห็นความตั้งใจของซาโลมอนเมื่อเขาขอปัญญาในการตัดสินพระทัย พระองค์จึงประทานปัญญาแก่เขาอย่างมาก พร้อมกับของขวัญอื่นๆ ถึงแม้ซาโลมอนจะได้รับความรู้และความมั่งคั่ง พระองค์ทรงเตือนเราว่า ความรอบคอบและความเชื่อฟังพระเจ้ายังเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการดำเนินชีวิต และเมื่อเผชิญปัญหาอย่างการแย่งชิงทารก ซาโลมอนยังแสดงให้เห็นถึงปัญญาและความสามารถในการตัดสินใจอย่างรอบรู้ ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับผู้นำและครอบครัวในปัจจุบันเช่นกัน

ข้อคิด: 1 พงศ์กษัตริย์ 3-4

ก่อนที่ซาโลมอนจะถวายเครื่องบูชาเป็นพันๆ ชิ้นแด่พระเจ้า เราจะเห็นว่าเขากำลังบูชาเทพเจ้าองค์อื่นๆ ด้วย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เขากำลังทำไม่ใช่เป็นการเชื่อฟังพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ แต่เป็นการผสมผสานความเชื่อ เขาไม่ได้ดำเนินชีวิตอย่างบริสุทธิ์ตรงไปที่พระเจ้าเท่านั้น พระเจ้าทรงเห็นใจซาโลมอนและปรากฏตัวต่อใจที่ยังแตกร้าวของเขา และตรัสว่า “เราคือสิ่งที่เจ้ากำลังมองหา” นี่คือสิ่งสำคัญที่เราควรเรียนรู้ พระเจ้าไม่ได้รอให้เรามีความสมบูรณ์แบบก่อน แม้ว่าเราจะล้มเหลวและเปลี่ยนใจจนนำไปสู่ความผิดพลาด แต่ในความบาปของเรา พระเจ้าก็ยังอยู่ใกล้เรา และเป็นแหล่งของความชื่นชมยินดีที่แท้จริงเสมอในชีวิตของเรา

คำถาม

1.   ในปัจจุบัน ครอบครัวสามารถเรียนรู้ความสำคัญของการอธิษฐานขอคำแนะนำจากพระเจ้า เหมือนกับซาโลมอนที่ขอปัญญาได้อย่างไร เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจและความสัมพันธ์ในครอบครัว?

2.   ซาโลมอนแสดงให้เห็นถึงความฉลาดในการสร้างความสัมพันธ์และการตัดสินใจที่ยุติธรรมในสังคม คริสตจักรและครอบครัวควรนำหลักการนี้มาใช้เพื่อเสริมสร้างความสมานฉันท์และความเข้าใจกันอย่างไรในยุคปัจจุบัน?

เรื่องราวของกษัตริย์ซาโลมอนใน 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 3-4 ให้ข้อคิดที่สำคัญหลายประการเกี่ยวกับสติปัญญา การปกครอง และความรับผิดชอบ ดังนี้:

1. การแสวงหาสติปัญญาเป็นอันดับแรก

• ความสำคัญของการเลือกที่ถูกต้อง: เมื่อพระเจ้าปรากฏแก่ซาโลมอนในความฝันและทรงอนุญาตให้เขาทูลขอสิ่งใดก็ได้ที่เขาปรารถนา โซโลมอนไม่ได้ขอความร่ำรวย อายุยืนยาว หรือการทำลายล้างศัตรู แต่เขาทูลขอ "จิตใจที่เข้าใจ" (1 พงศ์กษัตริย์ 3:9) เพื่อให้สามารถพิพากษาประชาชนของพระองค์ได้อย่างถูกต้อง สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความถ่อมใจและตระหนักในภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงของการเป็นกษัตริย์
• พรที่ตามมาจากการเลือกที่ถูก: เพราะซาโลมอนขอสติปัญญาเพื่อประโยชน์ของประชาชน พระเจ้าจึงทรงพอพระทัยและประทานสิ่งที่เขาขอให้ และยังประทานสิ่งที่เขาไม่ได้ขอด้วย คือ ความมั่งคั่งและเกียรติยศ (1 พงศ์กษัตริย์ 3:13) สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าเมื่อเราแสวงหาสิ่งที่ถูกต้องและเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น พรอื่นๆ ที่ไม่คาดฝันก็อาจตามมา

2. สติปัญญาในการปกครองและบริหาร

• การตัดสินที่เป็นธรรม: กรณีการตัดสินคดีเด็กทารกที่แม่สองคนอ้างสิทธิ์ (1 พงศ์กษัตริย์ 3:16-28) เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของปัญญาที่พระเจ้าประทานให้แก่โซโลมอน การตัดสินใจของเขาแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในธรรมชาติของมนุษย์และความสามารถในการค้นหาความจริง ซึ่งทำให้ประชาชนยำเกรงและเห็นว่าสติปัญญาของพระเจ้านั้นอยู่ในตัวเขา
• การจัดการบริหารราชการ: บทที่ 4 บรรยายถึงการจัดระเบียบราชการของซาโลมอน ซึ่งรวมถึงการแต่งตั้งข้าราชการผู้ใหญ่ 12 คนให้ดูแลการจัดหาเสบียงอาหารสำหรับราชสำนักในแต่ละเดือน สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการบริหารจัดการที่ซับซ้อน เพื่อให้การปกครองดำเนินไปอย่างราบรื่นและมีประสิทธิภาพ
• การดำรงความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรือง: ภายใต้การปกครองของซาโลมอน อิสราเอลมีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก (1 พงศ์กษัตริย์ 4:20-25) สติปัญญาของเขาไม่เพียงแต่ใช้ในการตัดสินคดี แต่ยังใช้ในการสร้างความสัมพันธ์ทางการทูตที่ดีกับอาณาจักรอื่นๆ และส่งเสริมความมั่งคั่งของอาณาจักร

3. ความสำคัญของการดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระเจ้า

• คำเตือนและเงื่อนไขของพระเจ้า: แม้ว่าพระเจ้าจะประทานสติปัญญา ความร่ำรวย และเกียรติยศให้แก่ซาโลมอน แต่พระองค์ก็ทรงมีเงื่อนไขว่า หากเขายังคงดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระองค์และรักษาธรรมบัญญัติ ก็จะได้รับชีวิตที่ยืนยาว (1 พงศ์กษัตริย์ 3:14) สิ่งนี้เป็นการเน้นย้ำว่าแม้ได้รับพรอย่างมาก การเชื่อฟังและรักษาสัมพันธภาพกับพระเจ้ายังคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
• ปัญญาที่มาจากพระเจ้า: สติปัญญาของซาโลมอนไม่เหมือนกับปัญญาของโลกนี้ แต่มันเป็นของประทานจากพระเจ้า (1 พงศ์กษัตริย์ 4:29-30) ซึ่งเหนือกว่าปัญญาของนักปราชญ์ทั้งปวง การที่เขาเลือกที่จะขอสิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเขาตระหนักถึงแหล่งที่มาของปัญญาที่แท้จริง

ชีวิตช่วงต้นของกษัตริย์ซาโลมอนใน 1 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 3-4 เป็นบทเรียนที่ทรงพลังเกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญในชีวิต การเลือกที่จะแสวงหาสติปัญญาและคุณธรรมเหนือสิ่งอื่นใด และผลของสติปัญญาที่แท้จริงในการนำพาชีวิตและการปกครองไปสู่ความสำเร็จและความเจริญรุ่งเรือง แม้ว่าในภายหลังซาโลมอนจะมีข้อผิดพลาด แต่ในช่วงแรกเริ่มของการครองราชย์ เขาได้วางรากฐานที่มั่นคงด้วยสติปัญญาที่มาจากพระเจ้า