เรื่องย่อ
เยเรมีย์ 46-48 ประกอบด้วยคำพยากรณ์แห่งการพิพากษาต่อชาติต่างๆ ที่อยู่รอบๆ ยูดาห์ ได้แก่ อียิปต์ ฟิลิสเตีย โมอับ และอื่นๆ คำพยากรณ์เหล่านี้เจาะจงถึงการรุกรานทางทหาร ความพินาศ และการถูกเนรเทศที่จะเกิดขึ้นกับดินแดนเหล่านี้ เป็นผลจากการเย่อหยิ่ง การบูชารูปเคารพ และการกระทำที่ขัดต่อพระเจ้า พระเจ้าทรงประกาศว่าพระองค์จะทรงนำความพินาศมาสู่พวกเขาและจะไม่มีใครรอดพ้นจากพระพิโรธของพระองค์ บทเหล่านี้เน้นถึงอำนาจสูงสุดของพระเจ้าเหนือประชาชาติทั้งหมดและความยุติธรรมในการพิพากษาของพระองค์ต่อความชั่วร้ายและความไม่เชื่อฟัง
ในหนังสือเล่มคำพยากรณ์ เยเรมีย์ไม่ได้พยากรณ์ถึงอิสราเอลและยูดาห์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงประเทศชาติศัตรูด้วย บทที่ 46 มุ่งเน้นไปที่อียิปต์ และทำนายว่าแม้จะมีอำนาจ พวกเขาจะถูกทำให้ต่ำต้อย เมืองต่างๆ จะถูกทำลาย กองทหารจะพยายามหลบหนี และฟาโรห์จะกลายเป็นเสียงเห่าที่ไม่มีการกัด พระเจ้าตรัสว่าชาวอียิปต์จะต้องเตรียมตัวไปถูกเนรเทศ เพราะประชาชาติหนึ่งจะรุกรานจากทางเหนือ และทำลายทุกสิ่งที่พวกเขาคาดหวังว่าจะช่วยพวกเขา แม้แต่ป่าที่เข้าไม่ได้ก็จะถูกโค่นลง
พระเจ้าตรัสกับชาวอิสราเอลที่เชื่อฟังพระองค์ และได้หนีไปยังอียิปต์ พระองค์ทรงสุภาพอ่อนโยนกับพวกเขามากกว่าครั้งที่แล้ว และทรงเตือนพวกเขาว่าอย่ากลัว เพราะพระองค์ทรงสถิตอยู่กับพวกเขา ความจริงที่ว่าพระเจ้าสถิตอยู่กับพวกเขาคือเหตุผลที่พวกเขาไม่ต้องกลัว การตระหนักถึงความใกล้ชิดของพระองค์คือยาแก้พิษแห่งความกลัว พระองค์จะทรงเสนอการปกป้องและการช่วยเหลือให้พ้นภัย แต่พระองค์ก็จะทรงนำมาซึ่งการตีสอนและการลงโทษด้วย
นอกจากนี้ยังมีการพยากรณ์ถึงชาวฟีลิสเตียและโมอับ ชาวฟีลิสเตียจะกรีดเนื้อตัวเองเมื่อพวกเขาถูกรุกราน แต่พระเจ้าตรัสว่าพระองค์จะนำดาบมาเพื่อทำลายพวกเขา สำหรับโมอับ พระเจ้าตรัสว่าพวกเขาจะเมามายด้วยจอกแห่งพระพิโรธของพระองค์ เพราะพวกเขาได้ยกตนขึ้นต่อสู้พระองค์ อันเป็นผลมาจากความเย่อหยิ่งของพวกเขา แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงแสดงพระเมตตาและพระคุณ พระองค์ตรัสว่า "เราจะให้โมอับกลับคืนสู่สภาพเดิมในกาลภายหน้า" พระเจ้าประทานผลประโยชน์พิเศษนี้แก่โมอับ เนื่องจากความสัมพันธ์ทางสายเลือดของพวกเขากับชาวอิสราเอล
ข้อคิด: เยเรมีย์ 46-48
พระเจ้าตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะและแก่ศัตรูของพระองค์เพื่อแสดงให้เห็นถึงอำนาจอธิปไตยของพระองค์เหนือทุกชาติ ซึ่งแตกต่างจากเทพเจ้าในสมัยนั้นที่ชาติแต่ละชาติผูกพันตนเองด้วย พระเจ้าทรงสำแดงว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าสากลซึ่งทุกคนต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าพวกเขานมัสการพระองค์หรือไม่ก็ตาม พระเจ้าของเราเป็นพระเจ้าผู้ทรงมีอำนาจเหนือเทพเจ้าเท็จ และพระองค์ทรงเป็นบิดาที่รักของผู้เชื่อทุกคน พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงมีอำนาจอธิปไตยแห่งสรรพสิ่งที่ทรงสร้าง และพระองค์ทรงรักคุณ! พระองค์ทรงเป็นที่ซึ่งความชื่นชมยินดีอยู่!
คำถาม
1. เยเรมีย์พยากรณ์ถึงการพิพากษาที่จะมาถึงแก่ประชาชาติอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างยูดาห์ ในโลกปัจจุบัน เราเห็นการล่มสลายของอำนาจและความเจริญรุ่งเรืองของชาติอย่างไรบ้าง และเราควรตอบสนองต่อสิ่งนี้อย่างไรในฐานะผู้เชื่อ?
2. เยเรมีย์แสดงความเห็นอกเห็นใจต่อโมอับแม้ว่าพวกเขาจะเป็นศัตรูของอิสราเอลก็ตาม เราจะเรียนรู้ที่จะเห็นอกเห็นใจและอธิษฐานเผื่อผู้ที่เป็นศัตรูของเราหรือผู้ที่เราไม่เห็นด้วยได้อย่างไร?
เยเรมีย์ บทที่ 46 เป็นบทที่เกี่ยวกับการพยากรณ์ถึงการล่มสลายของอียิปต์โดยฝีมือของบาบิโลน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการพยากรณ์ที่เยเรมีย์มีต่อประชาชาติต่าง ๆ ที่ไม่ใช่ชนชาติอิสราเอล
จากบทนี้ เราสามารถสรุปข้อคิดที่สำคัญได้ดังนี้ครับ:
1. อำนาจของมนุษย์เป็นสิ่งไม่ยั่งยืน
เยเรมีย์พยากรณ์ว่ากองทัพที่ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งของอียิปต์จะพ่ายแพ้และถูกทำลายลง แม้แต่กษัตริย์ฟาโรห์ผู้ที่เคยยิ่งใหญ่ก็ไม่สามารถต้านทานอำนาจของพระเจ้าได้ ข้อนี้สะท้อนให้เห็นว่า อำนาจ, ความมั่งคั่ง, และความยิ่งใหญ่ของมนุษย์เป็นสิ่งชั่วคราวและไม่ยั่งยืน ท้ายที่สุดแล้ว ทุกสิ่งจะอยู่ภายใต้อำนาจสูงสุดของพระเจ้า
2. การตัดสินของพระเจ้าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
พระเจ้าทรงใช้บาบิโลนเป็นเครื่องมือในการลงโทษอียิปต์ที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและบูชาเท็จ นี่แสดงให้เห็นว่า การตัดสินของพระเจ้าต่อความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นชาติใดหรือบุคคลใดก็ตาม หากกระทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องตามพระประสงค์ของพระองค์ ก็ย่อมต้องเผชิญกับการลงโทษเสมอ
3. การปลอบโยนและความหวังของชนชาติอิสราเอล
ในตอนท้ายของบทที่ 46 พระเจ้านำข้อความปลอบโยนมาให้ชนชาติอิสราเอล แม้พวกเขาจะต้องทนทุกข์และถูกกวาดต้อนไป แต่พระเจ้าสัญญาว่าจะทรงนำพวกเขากลับคืนสู่ดินแดนของตนเองในภายหลัง ข้อนี้ให้ข้อคิดว่า ท่ามกลางความทุกข์ยากและความสิ้นหวัง พระเจ้ายังทรงมีแผนการที่จะให้ความหวังและการปลอบโยนแก่ผู้ที่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์
4. ความเย่อหยิ่งนำไปสู่ความหายนะ
อียิปต์เป็นชาติที่ยิ่งใหญ่และเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งในอำนาจของตนเอง ซึ่งความเย่อหยิ่งนี้เองที่เป็นเหตุให้พวกเขาต้องพ่ายแพ้ในที่สุด บทเรียนนี้เตือนเราว่า ความเย่อหยิ่งและความทะนงตนเป็นสิ่งที่อันตราย เพราะมันทำให้เรามองข้ามความจริงและนำเราไปสู่ความพินาศในที่สุด
เยเรมีย์ บทที่ 46 ให้บทเรียนสำคัญว่าอำนาจสูงสุดเป็นของพระเจ้า และมนุษย์ควรมีความถ่อมตนและยำเกรงพระองค์เสมอครับ