เรื่องย่อ
พระธรรมกันดารวิถีบทที่ 5-6 เน้นย้ำถึงความสำคัญของกฎหมายและพิธีกรรมของชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร บทที่ 5 กล่าวถึงการจัดการกับความผิดต่างๆ เช่น การนอกใจ การสาบานเท็จ และการล่วงละเมิดกฎหมายของพระเจ้า บทที่ 6 กล่าวถึงคำอธิษฐานของอาโรน ซึ่งเป็นการอธิษฐานขอพรสำหรับประชาชน โดยเน้นถึงความเมตตาและการคุ้มครองของพระเจ้า บทเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความพยายามของโมเสสในการรักษาความสัมพันธ์อันดีระหว่างประชาชนกับพระเจ้า และการรักษาความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายและพิธีกรรม เป็นการสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชนและการเตรียมพร้อมสำหรับการเข้าสู่แผ่นดินแห่งพันธสัญญาในอนาคต
ในวันนี้ พระเจ้าทรงให้ความสำคัญกับบทบาทของชาวเลวีในการรับใช้พลับพลา และทรงเรียกร้องให้เผ่าอื่นๆ ใช้ชีวิตด้วยความบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ตามที่พระองค์ทรงกำหนดเมื่อทรงทำพันธสัญญากับพวกเขา พระองค์เริ่มต้นด้วยการจัดการกับความไม่บริสุทธิ์ที่เห็นได้ชัด เช่น ความไม่บริสุทธิ์จากโรคผิวหนังและการสัมผัสศพ โดยให้พวกเขาถูกกักกันเพื่อป้องกันไม่ให้พลับพลาเป็นมลทิน ซึ่งทำให้พวกเขายังคงมีสถานะเป็นประชาชนของพระองค์
พระเจ้าทรงจัดการกับความไม่บริสุทธิ์ภายใน รวมถึงการเรียกร้องให้สารภาพบาปและชดใช้ความผิดทางกฎหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของการล่วงประเวณี พระองค์ได้กำหนดขั้นตอนสำหรับการตรวจสอบเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากการกล่าวหาผู้บริสุทธิ์ การทดสอบจะเกี่ยวข้องกับการใช้พิธีกรรมที่มีพระเจ้าเป็นพยาน ซึ่งเป็นการทำให้แน่ใจว่าผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นเป็นไปตามความจริง
นอกจากนี้ พระเจ้าทรงสอนเกี่ยวกับคำปฏิญาณของนาซีไรต์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการแยกตัวเพื่อรับใช้พระองค์อย่างมีความหมาย โดยมีข้อกำหนดเฉพาะที่เข้มงวด เช่น การห้ามดื่มเหล้าหรือใช้ผลิตภัณฑ์จากองุ่น เป้าหมายคือการทำให้พวกเขาโดดเด่นและมีศีลธรรม เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาถูกเรียกไว้เพื่อพระเจ้าตลอดชีวิตของพวกเขา ความต้องการเหล่านี้สะท้อนถึงความสำคัญของการรักษาความบริสุทธิ์และการมุ่งมั่นต่อพระเจ้าในทุกด้านของชีวิต.
ข้อคิด: กันดารวิถี 5-6
เราจบวันนี้ด้วยพรที่พระเจ้าประทานแก่ผู้คน โดยพระองค์ต้องการอวยพรและให้ความคุ้มครองประชากรของพระองค์ ขอให้พรนี้นำความสุขมาสู่คุณด้วยเช่นกัน “ขอพระเจ้าทรงอวยพรท่านและพิทักษ์รักษาท่าน ขอพระเจ้าทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ส่องมายังท่านและทรงเมตตาท่าน ขอพระเจ้าทรงเงยพระพักตร์ของพระองค์ขึ้นเหนือท่านและประทานสันติสุขแก่ท่าน” (6:24–26) ขอพระองค์ประทานความปีติยินดีที่ลึกซึ้งและยั่งยืน เพื่อขจัดความกลัวและสงบความวุ่นวาย รวมถึงการท้าทายสถานการณ์ต่างๆ ในชีวิตของท่าน เพราะพระองค์คือที่ที่ความปีติยินดีอยู่
คำถาม
1. ความยุติธรรมและการให้อภัย: ในกันดารวิถี 5 มีการพูดถึงการสั่งให้ชัดเจนเกี่ยวกับการทำผิดและการให้อภัย คุณคิดว่าความยุติธรรมในชีวิตประจำวันต้องการการทำเช่นใดบ้าง? และเราจะสามารถฝึกการให้อภัยในความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราได้อย่างไร?
2. การเป็นชุมชนที่เข้มแข็ง: ในกันดารวิถี 6 มีการเน้นถึงความสำคัญของการแทบปฏิบัติตามกฎเพื่อสร้างวินัยและความสัมพันธ์ในชุมชน คุณคิดว่าการมีระเบียบแบบแผนในชุมชนหรือครอบครัวสามารถช่วยสร้างความมั่นคงได้อย่างไร? และวินัยนั้นมีผลต่อความสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่นอย่างไร?
ตระกูลเลวี: ผู้รับใช้พระเจ้าและผู้ดูแลพลับพลา
ในพระธรรมกันดารวิถี ตระกูลเลวีมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในการดูแลพลับพลา ซึ่งเป็นศูนย์กลางการนมัสการพระเจ้าของชาวอิสราเอลในระหว่างการเดินทางในถิ่นทุรกันดาร
การแต่งตั้งตระกูลเลวี
พระเจ้าทรงเลือกตระกูลเลวีให้เป็นผู้รับใช้พระองค์และดูแลพลับพลา แทนที่จะเป็นบุตรหัวปีของทุกครอบครัวตามธรรมเนียมดั้งเดิม การเลือกนี้เป็นไปตามพระบัญชาของพระเจ้าที่ให้โมเสสแยกตระกูลเลวีออกมาจากชนอิสราเอลทั้งหมด เพื่อทำหน้าที่รับใช้พระองค์
หน้าที่ของตระกูลเลวี
- ดูแลพลับพลา: ตระกูลเลวีมีหน้าที่ดูแลรักษาความสะอาด และจัดเตรียมเครื่องใช้ต่างๆ ในพลับพลา รวมถึงการดูแลเครื่องบูชา
- ปฏิบัติงานในพิธีกรรม: ชาวเลวีมีหน้าที่ถวายเครื่องบูชา ร้องเพลงสรรเสริญ และปฏิบัติงานอื่นๆ ในพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการนมัสการพระเจ้า
- สอนธรรมบัญญัติ: ชาวเลวีมีหน้าที่สอนธรรมบัญญัติของพระเจ้าแก่ชนอิสราเอล เพื่อให้พวกเขารู้และปฏิบัติตามน้ำพระทัยของพระเจ้า
- เป็นผู้พิพากษา: ในบางครั้ง ชาวเลวีก็ทำหน้าที่เป็นผู้พิพากษาตัดสินคดีความต่างๆ ในหมู่ชนอิสราเอล
การแบ่งหน้าที่ในตระกูลเลวี
ตระกูลเลวีถูกแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มใหญ่ๆ ตามบุตรชายของเลวี ได้แก่
- วงศ์วานเกอร์โชน: รับผิดชอบดูแลเครื่องใช้ต่างๆ ในพลับพลา เช่น ผ้าคลุมพลับพลา ม่าน และเครื่องใช้ในลานพลับพลา
- วงศ์วานโคฮาท: รับผิดชอบดูแลเครื่องศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ในพลับพลา เช่น หีบพันธสัญญา โต๊ะขนมปัง และคันประทีป
- วงศ์วานเมรารี: รับผิดชอบดูแลโครงสร้างของพลับพลา เช่น เสา คาน และฐานรอง
ความสำคัญของตระกูลเลวี
ตระกูลเลวีมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตทางจิตวิญญาณของชนอิสราเอล พวกเขาเป็นสื่อกลางระหว่างพระเจ้ากับประชาชน และเป็นผู้ที่ทำให้การนมัสการพระเจ้าเป็นไปอย่างถูกต้องและเหมาะสม การที่พระเจ้าทรงเลือกตระกูลเลวีให้รับใช้พระองค์ แสดงให้เห็นถึงความบริสุทธิ์และความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า และความสำคัญของการมีผู้รับใช้ที่อุทิศตนเพื่อพระองค์
บทเรียนจากตระกูลเลวี
เรื่องราวของตระกูลเลวีสอนเราถึงความสำคัญของการอุทิศตนรับใช้พระเจ้า การทำงานร่วมกันเป็นทีม และการรักษาระเบียบและความศักดิ์สิทธิ์ในการนมัสการพระเจ้า นอกจากนี้ยังสอนให้เรารู้ว่า พระเจ้าทรงเลือกและเรียกแต่ละคนให้รับใช้พระองค์ในบทบาทที่แตกต่างกัน