เรื่องย่อ

พระธรรมกันดารวิถีบทที่ 8-10  กล่าวถึงการจัดระเบียบและการดำเนินชีวิตของชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร  บทที่ 8  อธิบายเกี่ยวกับหน้าที่และการรับใช้ของเหล่าปุโรหิตและคนเลวี  บทที่ 9  กล่าวถึงพิธีกรรมปัสกาและการนับจำนวนประชากร  ส่วนบทที่ 10  กล่าวถึงการเคลื่อนย้ายพลับพลา  การเดินทางของชาวอิสราเอล  และคำสั่งของพระเจ้าให้ไปยังแผ่นดินคานาอัน  บทเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงการจัดระเบียบอย่างเป็นระบบของสังคมอิสราเอล  ความสำคัญของการปฏิบัติตามกฎหมายและพิธีกรรม  และการเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางครั้งสำคัญสู่แผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้  เป็นการแสดงให้เห็นถึงการปกครองและการจัดการของพระเจ้าต่อประชาชนของพระองค์

วันนี้ พระเจ้าทรงบัญชาโมเสสให้ชำระล้างพวกเลวี ซึ่งมีความสำคัญต่อการเป็นผู้นำในฐานะบุตรหัวปีของพระองค์ในหมู่ประชาชนอิสราเอล พวกเขาผ่านขั้นตอนการชำระล้างอย่างละเอียดถี่ถ้วน ซึ่งแสดงถึงการถวายในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์เพื่อพระเจ้า การวางมือของประชาชนบนพวกเลวีมีความหมายเสมือนการถวายพวกเขาแด่พระเจ้า และเครื่องบูชาโบกที่พวกเลวีได้รับจะเป็นของพระเจ้าเสมอในอนาคต

ปีนี้เป็นปีแรกหลังจากที่พวกเขาได้รับการช่วยเหลือจากการเป็นทาสในอียิปต์ ซึ่งถึงเวลาที่จะฉลองปัสกาครั้งแรก พระเจ้าทรงสั่งให้ทุกคนเข้าร่วมงานนี้ แต่ต้องมีความสะอาด อย่างไรก็ตาม มีผู้ชายบางคนที่ไม่สะอาดจึงไม่สามารถเข้าร่วมได้ ส่งผลให้พวกเขาผิดหวัง โมเสสจึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพระเจ้า และพระเจ้าตรัสว่าให้พวกเขาฉลองหลังจากรอหนึ่งเดือน พระองค์ยังเปิดโอกาสให้ชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่กับพวกเขาสามารถเข้าร่วมได้ด้วย ซึ่งแสดงถึงความเมตตาของพระองค์

พวกเขาฉลองปัสกาเป็นครั้งที่สองในถิ่นทุรกันดารและเตรียมตัวเริ่มต้นชีวิตใหม่ในฐานะชนชาติของพระเจ้า โดยมุ่งหน้าสู่ดินแดนคานาอัน ซึ่งตามประมาณการการเดินทางไม่น่าจะใช้เวลานาน แต่พวกเขาใช้เวลาอยู่ที่นี่มาหนึ่งปี โดยมีพระเจ้าทรงนำพาพวกเขาผ่านเสาไฟและเมฆ พวกเขาตั้งค่ายตามที่พระเจ้าทรงกำหนดและเตรียมตัวสำหรับการเดินทางต่อไป ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมออกเดินทาง พระเจ้าทรงจัดเตรียมเครื่องเป่าแตรเพื่อสื่อสารกับประชาชน ทำให้พวกเขาออกเดินทางได้อย่างมีระเบียบและมีประสิทธิภาพ.

ข้อคิด: กันดารวิถี 8-10

พระเจ้าทรงอุทิศชาวเลวีเพื่อพระองค์เอง ซึ่งช่วยให้เราเข้าใจถึงความคิดของพระเจ้าในระดับหนึ่ง โดยพระองค์ได้อุทิศชาวเลวีในวันที่ทรงลงโทษบุตรชายหัวปีของอียิปต์ทั้งหมด แม้ว่าชาวเลวีจะไม่ทำอะไรเพื่อดึงดูดความสนใจหรือรับเกียรตินี้ แต่การที่พวกเขาถูกอุทิศเป็นแผนการที่พระเจ้าตั้งใจสร้างสรรค์ นอกจากนี้ ชาวเลวีไม่ได้ทำอะไรเลยในเวลานั้น นอกจากความคิดเห็นเสียใจต่อพระเจ้า และนี่แสดงให้เห็นถึงความเมตตาของพระองค์ที่ทรงเลือกพวกเขาให้มีชีวิตที่ใกล้ชิดและรับใช้พระองค์ พระองค์จึงทรงทำให้ชาวเลวีศักดิ์สิทธิ์เพื่อพระองค์เอง และแม้แต่ผู้ที่ไม่เชื่อก็ได้รับเชิญให้เข้ามาใกล้พระองค์ ซึ่งเป็นที่แห่งความชื่นชมยินดี

คำถาม

1.   การทำงานเป็นทีมและบทบาทของแต่ละคน: ในกันดารวิถี 8 มีการพูดถึงบทบาทของคนเลวีในการให้บริการในพระวิหาร คุณคิดว่าการทำงานเป็นทีมในคริสตจักรปัจจุบันนั้นมีความสำคัญอย่างไร? และเราจะสร้างการทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพและเคารพในบทบาทของแต่ละคนได้อย่างไร?

2.   การปฏิบัติตามคำสอนและความท้าทายที่เกิดขึ้น: ในกันดารวิถี 10 มีการพูดถึงการทอดทิ้งความสะดวกสบายและการเข้าสู่การเดินทาง คุณคิดว่าความท้าทายที่เราพบในชีวิตประจำวันสามารถช่วยให้เราเติบโตทางจิตวิญญาณได้อย่างไร? และในการเผชิญกับความท้าทาย เราจะสามารถรักษาความเชื่อและปฏิบัติตามคำสอนของพระเจ้าได้อย่างไร?

พิธีปัสกาครั้งแรกหลังจากออกจากอียิปต์

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในเดือนแรกของปีที่สองหลังจากที่พวกเขาออกจากอียิปต์ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่พวกเขากำลังตั้งค่ายอยู่ที่ภูเขาซีนาย

รายละเอียดเกี่ยวกับพิธีปัสกา

พระเจ้าได้บัญชาให้ชาวอิสราเอลเฉลิมฉลองพิธีปัสกาตามธรรมเนียมที่ได้กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งรวมถึงการฆ่าลูกแกะ การรับประทานเนื้อแกะพร้อมกับขนมปังไร้เชื้อและผักขม และการทำเครื่องหมายบนวงกบประตูบ้านด้วยเลือดของลูกแกะ

ที่มาที่ไปของพิธีปัสกา

พิธีปัสกามีที่มาจากเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ของชนชาติอิสราเอล เมื่อพระเจ้าได้ทรงปลดปล่อยพวกเขาจากการเป็นทาสในอียิปต์ โดยการส่งภัยพิบัติ 10 ประการมายังอียิปต์ ซึ่งรวมถึงการตายของบุตรหัวปีของชาวอียิปต์ด้วย

ในคืนก่อนที่ภัยพิบัติครั้งสุดท้ายจะมาถึง พระเจ้าได้สั่งให้ชาวอิสราเอลทำเครื่องหมายบนวงกบประตูบ้านของพวกเขาด้วยเลือดของลูกแกะ เพื่อให้ทูตแห่งความตาย "ผ่านเลยไป" บ้านที่ทำเครื่องหมายไว้ และไม่ทำอันตรายบุตรหัวปีของพวกเขา

พิธีปัสกาที่กล่าวถึงในพระธรรมกันดารวิถี บทที่ 9 นี้ เป็นพิธีปัสกาครั้งแรกที่ชาวอิสราเอลได้เฉลิมฉลองหลังจากที่พวกเขาได้ออกจากอียิปต์แล้ว แม้ว่าพวกเขาจะเคยเฉลิมฉลองพิธีปัสกาในอียิปต์ก่อนที่จะอพยพออกมา แต่พิธีปัสกาครั้งนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นการเฉลิมฉลองในแผ่นดินที่พระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้กับพวกเขา

ความสำคัญของพิธีปัสกา

พิธีปัสกาเป็นพิธีที่สำคัญที่สุดในศาสนายิว เป็นการระลึกถึงเหตุการณ์สำคัญที่พระเจ้าได้ทรงปลดปล่อยชาวอิสราเอลจากการเป็นทาสในอียิปต์ เป็นการเฉลิมฉลองเสรีภาพและความรักของพระเจ้าที่มีต่อประชากรของพระองค์

นอกจากนี้ พิธีปัสกายังเป็นสัญลักษณ์ที่ชี้ไปถึงพระเยซูคริสต์ ซึ่งเป็นลูกแกะปัสกาที่แท้จริงที่ถูกถวายเพื่อไถ่บาปของมนุษย์ การที่พระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนในวันปัสกานั้นเป็นการเติมเต็มความหมายของพิธีปัสกาในพันธสัญญาเดิม