เรื่องย่อ

ในพระธรรม 1 พงศาวดาร 23-25 เราจะได้เห็นภาพของดาวิดวางแผนสำหรับจัดเตรียมส่วนต่างๆ ในพระวิหารและการจัดกลุ่มปุโรหิตและนักดนตรีอย่างละเอียด เขาแบ่งกลุ่มปุโรหิตตามอายุและหน้าที่ พร้อมทั้งจัดตั้งกลุ่มนักดนตรีและนักร้องเพื่อถวายการสรรเสริญพระเจ้าอย่างเต็มที่ การสร้างพระวิหารไม่ใช่เพียงโครงการทางวัตถุเท่านั้น แต่เป็นการสื่อถึงความตั้งใจของดาวิดที่จะนำประชาชนเข้าใกล้พระเจ้าให้มากที่สุด ซึ่งความมุ่งมั่นนี้สะท้อนถึงความเชื่อที่แน่วแน่ในพระเจ้าและความหวังในอนาคตที่จะให้พระวิหารเป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับชนชาติอิสราเอลอย่างยั่งยืน

ดาวิดกำลังช่วยโซโลมอนเตรียมสร้างพระวิหารในเยรูซาเล็ม และวันนี้เขายังคงสนับสนุนให้โซโลมอนเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเขา โดยเริ่มต้นด้วยการแต่งตั้งให้เป็นกษัตริย์ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือแผนการสร้างพระวิหารของพระเจ้า ซึ่งเป็นหัวข้อหลักที่เราจะพูดถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับประชาชนเป็นสิ่งสำคัญที่สุด พระวิหารเป็นศูนย์กลางของความสัมพันธ์นี้และเป็นสิ่งที่ชาวอิสราเอลให้ความสำคัญอย่างยิ่งในแต่ละยุค พระวิหารไม่เพียงแต่เป็นที่สำหรับถวายบูชาเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับประชาชนของพระองค์ ซึ่งในปัจจุบันเราก็ยังเห็นความสำคัญของวิญญาณและสถานที่สำหรับการนมัสการพระเจ้าเช่นกัน

ดาวิดเห็นความสำคัญของโครงการสร้างพระวิหารอย่างยิ่ง จึงขอให้ที่ปรึกษาและผู้เชี่ยวชาญช่วยวางแผนให้การสร้างเป็นไปอย่างสมบูรณ์แบบ เขาควบคุมรายละเอียดทุกอย่าง ตั้งแต่การเตรียมพื้นที่ ไปจนถึงการจัดกลุ่มปุโรหิต และนักดนตรี ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการเตรียมตัวสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จากการเป็นพลับพลาที่ตั้งอยู่อย่างชั่วคราว สู่การสร้างวิหารที่ถาวรและมั่นคง สำหรับชาวเลวี การเตรียมตัวนี้เป็นข่าวดีที่ช่วยให้พวกเขาหลับหายกังวลในเรื่องตำแหน่งและหน้าที่ของตน เพราะตอนนี้พวกเขามีบทบาทสำคัญในงานถวายบูชาและการนมัสการในวิหารที่สร้างขึ้นใหม่

ในส่วนของกลุ่มนักดนตรีและปุโรหิต พวกเขาถูกแบ่งเป็นกลุ่มตามอายุและความสามารถเพื่อจัดการงานในวิหารอย่างเป็นระบบ คณะแต่ละกลุ่มมีหน้าที่แตกต่างกัน ทั้งนักร้อง นักสดุดี ผู้เล่นเครื่องดนตรี รวมถึงครูและนักเรียน ซึ่งบางคนเพิ่งเริ่มเรียนเครื่องดนตรีก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งของการจัดเตรียมพิธีกรรมและการนมัสการได้ พวกเขามีจำนวนรวม 288 คน ซึ่งแต่ละกลุ่มออกแบบมาสำหรับหน้าที่และความรับผิดชอบเฉพาะ เพื่อให้พิธีกรรมต่างๆ ในวิหารเป็นไปอย่างราบรื่นและเต็มไปด้วยความเข้าใจและความภักดีในพระเจ้า การจัดกลุ่มและวางแผนนี้แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจของดาวิดที่อยากให้พระวิหารเป็นศูนย์กลางของชีวิตจิตใจของชาวอิสราเอลอย่างแท้จริง

ข้อคิด: 1 พงศาวดาร 23-25

ใน 23:25 ดาวิดกล่าวว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล ประทานการหยุดพักสงบแก่ประชากรของพระองค์ และพระองค์ประทับในเยรูซาเล็มตลอดนิรันดร์” ลองนึกถึงความงาม และความโล่งใจที่ประโยคนี้มอบให้พวกเขา พระยาห์เวห์คือพระเจ้าของอิสราเอล และพระองค์ทรงนำพวกเขาออกจากความเป็นทาส และพระองค์ประทานความสงบสุขให้พวกเขาแทน และพวกเขาคือประชากรของพระองค์ และพระองค์เสด็จมาอาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเขา! และบ้านของพระองค์กับพวกเขาไม่ได้อยู่ในถิ่นทุรกันดาร ซึ่งพวกเขาต้องเดินทางไปมาตลอดเวลา แต่อยู่ในเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นสถานที่ที่งดงามที่สุดในดินแดนแห่งพันธสัญญา สถานที่ที่พระเจ้าทรงสถาปนาพระนามของพระองค์! ประโยคนี้เป็นการสรรเสริญที่ยิ่งใหญ่: “พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล ประทานการหยุดพักสงบแก่ประชากรของพระองค์ และพระองค์ประทับในเยรูซาเล็มตลอดนิรันดร์” พระเจ้าทรงดี พระองค์อยู่กับพวกเขา และพระองค์อยู่ที่ที่ความชื่นบานอยู่!

คำถาม

1.   ในบทบาทของผู้รับใช้และผู้นำในพระวิหาร พระคัมภีร์เน้นความสำคัญของการถวายถวายอย่างเต็มใจและด้วยความซื่อสัตย์ คำสอนนี้สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตครอบครัวและชุมชนคริสตจักรอย่างไร เพื่อเสริมสร้างความเป็นธรรม ความเข้าใจ และความสามัคคี?

2.   พระคัมภีร์ใน 1 พงศาวดาร 23-25 เล่าเรื่องเกี่ยวกับการเลือกและการจัดระเบียบของผู้รับใช้และนักดนตรีในพระวิหาร การมีส่วนร่วมในกิจกรรมรับใช้พระเจ้าในชุมชนและครอบครัวสามารถสร้างความผูกพันและความมุ่งมั่นในความเชื่ออย่างไร? และเราจะสื่อสารความสำคัญนี้ต่อสมาชิกในครัวเรือนและคริสตจักรได้อย่างไร?

การสร้างพระวิหาร

ถึงแม้พระเจ้าจะไม่อนุญาตให้ดาวิดเป็นผู้สร้างพระวิหารด้วยตนเอง (เนื่องจากดาวิดเป็นนักรบและได้หลั่งเลือดมามาก) แต่ดาวิดก็ไม่ท้อถอยและทุ่มเทอย่างเต็มที่ในการเตรียมการทุกอย่างเพื่อให้โซโลมอนบุตรชายของตนสามารถสร้างพระวิหารได้สำเร็จเมื่อถึงเวลาอันควร การเตรียมการของดาวิดปรากฏอยู่ในพระคัมภีร์ 1 พงศาวดาร บทที่ 22, 28 และ 29 ซึ่งรวมถึง:

1.   การรวบรวมวัสดุก่อสร้างจำนวนมหาศาล:

o    หิน: ดาวิดได้สั่งให้รวบรวมคนต่างด้าวในแผ่นดินอิสราเอลและมอบหมายให้เป็นช่างสกัดหิน เพื่อเตรียมหินสกัดสำหรับพระวิหาร (1 พงศาวดาร 22:2)

o    เหล็ก: เตรียมเหล็กจำนวนมากสำหรับทำตะปูสำหรับบานประตูรั้วและเหล็กหนีบ (1 พงศาวดาร 22:3)

o    ทองสัมฤทธิ์: จัดหาทองสัมฤทธิ์เป็นจำนวนมากจนเหลือที่จะชั่งได้ (1 พงศาวดาร 22:3)

o    ไม้สนซีดาร์: จัดหาไม้สนซีดาร์จำนวนนับไม่ถ้วนที่นำมาจากชาวไซดอนและชาวไทระ (1 พงศาวดาร 22:4)

o    ทองคำและเงิน: ดาวิดได้เตรียมทองคำและเงินเป็นจำนวนมากจากสมบัติส่วนตัว และจากการถวายด้วยใจศรัทธาของประชาชนและผู้นำ เป็นจำนวนมากเกินกว่าที่จะประมาณได้ (1 พงศาวดาร 29:2-7) นอกจากนี้ยังรวมถึงออนิกซ์ หินมีค่าต่าง ๆ และศิลาอ่อนจำนวนมาก

2.   การเตรียมกำลังคน: ดาวิดได้จัดเตรียมทั้งช่างฝีมือและแรงงานจำนวนมากเพื่อรองรับการก่อสร้าง เช่น ช่างสกัดหิน ช่างไม้ และแรงงานอื่น ๆ รวมถึงการกำหนดตำแหน่งหน้าที่ของปุโรหิตและคนเลวีที่จะรับใช้ในพระวิหาร (1 พงศาวดาร 22:2, 1 พงศาวดาร 28:13)

3.   การจัดทำแบบแปลน: ดาวิดไม่ได้เตรียมแค่วัสดุ แต่พระองค์ยังได้รับแบบแปลนโดยละเอียดของพระวิหารจากพระเจ้าผ่านทางการดลใจ และได้มอบแบบแปลนนั้นให้แก่โซโลมอน ซึ่งรวมถึงแผนผังของเฉลียงอาคาร ห้องต่างๆ ห้องเก็บสมบัติ ห้องชั้นบน ห้องชั้นใน และห้องสำหรับลบมลทิน รวมถึงแบบแปลนของบริเวณลานพระวิหารทั้งหมดและห้องล้อมรอบ ตลอดจนแบบแปลนของเครื่องใช้ในพระวิหารที่ทำจากทองและเงิน และรูปแบบของเครูบ (1 พงศาวดาร 28:11-19)

4.   การให้กำลังใจและคำสั่งสอนแก่โซโลมอน: ดาวิดได้เรียกโซโลมอนมาและกำชับให้เขาสร้างพระวิหารให้สำเร็จ โดยให้กำลังใจว่าพระเจ้าจะทรงอยู่ด้วย และอวยพรให้เจริญรุ่งเรืองในการสร้างพระนิเวศของพระเจ้า (1 พงศาวดาร 22:6-13, 1 พงศาวดาร 28:9-10, 20-21) ดาวิดยังได้เรียกบรรดาผู้นำอิสราเอลมาและขอให้พวกเขาช่วยเหลือโซโลมอนในการสร้างพระวิหารด้วย

การเตรียมการของดาวิดมีความสำคัญอย่างยิ่งหลายประการ:

1.   แสดงถึงความเชื่อฟังและความถ่อมใจ: แม้พระเจ้าจะไม่ให้ดาวิดสร้างพระวิหารด้วยตนเอง ซึ่งอาจเป็นความผิดหวังสำหรับดาวิด แต่พระองค์ก็ยอมรับพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างถ่อมใจและยังคงทุ่มเททำงานเพื่อพระเจ้าในอีกทางหนึ่ง นี่แสดงให้เห็นถึงความสัตย์ซื่อและความจงรักภักดีอย่างแท้จริง

2.   การสืบทอดพันธกิจและวิสัยทัศน์: ดาวิดไม่เพียงแต่เตรียมสิ่งของ แต่ยังเตรียมโซโลมอนบุตรชายของตนให้พร้อมสำหรับภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้ด้วยการให้คำแนะนำ กำลังใจ และแบบแปลนที่ชัดเจน ทำให้แน่ใจว่าวิสัยทัศน์ในการสร้างพระวิหารจะถูกส่งต่อไปยังคนรุ่นหลังได้อย่างราบรื่นและประสบความสำเร็จ

3.   สร้างความมั่นคงและความพร้อม: การที่ดาวิดรวบรวมวัสดุและกำลังคนล่วงหน้าจำนวนมาก ทำให้โซโลมอนสามารถเริ่มสร้างพระวิหารได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ โดยไม่ต้องเสียเวลาและทรัพยากรในการจัดหาสิ่งของเหล่านี้ ทำให้โครงการใหญ่ระดับชาตินี้เป็นไปได้อย่างราบรื่น

4.   แสดงถึงความสำคัญของพระวิหาร: การที่ดาวิดทุ่มเททั้งชีวิตในการเตรียมการสำหรับพระวิหาร แม้จะไม่ได้สร้างเอง ก็เน้นย้ำถึงความสำคัญสูงสุดของพระวิหารในฐานะศูนย์กลางการนมัสการพระเจ้าสำหรับชนชาติอิสราเอล พระองค์ปรารถนาให้พระวิหารเป็นสถานที่ที่สง่างาม "จะต้องวิเศษยิ่งใหญ่เลื่องลือและมีเกียรติไปทั่วทุกประเทศ" (1 พงศาวดาร 22:5)

5.   การวางรากฐานทางศาสนาและการเมือง: พระวิหารในเยรูซาเล็มไม่ได้เป็นเพียงอาคารทางศาสนา แต่เป็นสัญลักษณ์ของความเป็นเอกภาพและความมั่นคงของอาณาจักรอิสราเอลภายใต้การปกครองของพระเจ้า การเตรียมการของดาวิดช่วยให้โซโลมอนสามารถสร้างสถาบันนี้ได้สำเร็จ ซึ่งเป็นรากฐานที่สำคัญทั้งทางศาสนาและการเมืองสำหรับชนชาติอิสราเอลในยุคต่อมา

แม้ดาวิดจะไม่ได้เป็นผู้สร้างพระวิหารด้วยสองมือของตนเอง แต่บทบาทของพระองค์ในการเตรียมการนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความสำเร็จของโครงการนี้ แสดงให้เห็นถึงความเชื่อ ความถ่อมใจ การวางแผน และการส่งต่อวิสัยทัศน์ที่ยิ่งใหญ่จากรุ่นสู่รุ่น