เรื่องย่อ
ใน 2 พงศาวดาร 28 และ 2 พงศ์กษัตริย์ 16-17 เล่าเรื่องการล่มสลายของอาณาจักยูดาห์และอาณาจักอิสราเอลจากความผิดบาปและการหันหลังให้พระเจ้า กษัตริย์อาหัสแห่งยูดาห์และกษัตริย์โฮเชยาแห่งอิสราเอลต่างก็ละเมิดคำสอนของพระเจ้า โดยตัดสินใจพึ่งพิงอำนาจต่างประเทศและทำให้บ้านเมืองเสื่อมโทรม ผลลัพธ์คือการบุกโจมตี การจับกุม การทำลายวิหารและเมืองหลวง จนกระทั่งพวกเขาถูกขัดขวางจากพระเจ้า แต่ในที่สุด ก็ยังมีเสียงของผู้เผยพระวจนะที่เรียกร้องให้พวกเขากลับใจและเชื่อฟังพระเจ้า เพื่อคืนความรุ่งเรืองและความสงบสุขแก่แผ่นดิน นี่เป็นบทเรียนสำคัญเกี่ยวกับผลของความไม่เชื่อฟังและความสำคัญของการกลับใจต่อพระเจ้าเพื่อความรอดและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต
เนื้อหาตอนนี้ในพระคัมภีร์ซ้อนทับกับคำพยากรณ์ที่ถูกรับรองเป็นจริงในหลายประการ บางอย่างเกิดขึ้นแล้ว เช่น การประสูติของพระเมสสิยาห์ ส่วนบางอย่างยังไม่เกิดขึ้น เช่น การเสด็จกลับมาของพระเมสสิยาห์เพื่อปกครองด้วยสันติสุขในแผ่นดินโลกใหม่ ในช่วงท้ายของราชอาณาจักรยูดาห์ กษัตริย์อาหัสทรงทำสิ่งที่ชั่วร้าย เช่น สร้างรูปเคารพและบูชายัญเด็ก ส่งผลให้พระเจ้าทรงยอมให้ยูดาห์พ่ายแพ้ต่อซีเรียและอิสราเอล แม้ว่าอิสราเอลจะพยายามจับพวกเขาเป็นทาส แต่คำเตือนของผู้นำบางคนและผู้เผยพระวจนะโอเบดทำให้ต้องปล่อยเชลยไป
ในขณะที่ยูดาห์ถูกโจมตีอีกครั้งจากชาวเอโดม กษัตริย์อาหัสกลับไปพึ่งพาพระราชาแห่งอัสซีเรียแทนพระเจ้า พระองค์พยายามติดสินบนด้วยเงินที่ขโมยมาจากพระวิหาร และปรับเปลี่ยนพระวิหารตามความต้องการของพระองค์เอง พระราชาแห่งอัสซีเรียทำเป็นว่าจะช่วยเหลือแต่ไม่ได้ทำตามสัญญา กษัตริย์อาหัสจึงหันไปนมัสการเทพเจ้าต่างชาติ และทำลายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในพระวิหาร ผู้เผยพระวจนะมิคาห์เห็นว่าผู้นำในแผ่นดินเต็มไปด้วยความชั่วร้าย พระองค์ทรงสร้างแท่นบูชาทั่วเมือง ทั้งหมดนี้นำไปสู่การพินาศของทั้งพระองค์เองและอิสราเอล
ด้านอิสราเอลใต้การนำของกษัตริย์โฮเชยาก็กำลังมุ่งสู่ความหายนะ โฮเชยาหยุดจ่ายบรรณาการให้แก่พระราชาแห่งอัสซีเรีย ซึ่งก่อให้เกิดสงคราม พระราชาแห่งอัสซีเรียล้อมเมืองสะมาเรียนานสามปีจนกระทั่งยึดครองได้ ชาวอิสราเอลถูกเนรเทศไปยังอัสซีเรีย ในสะมาเรียที่ว่างเปล่า กษัตริย์อัสซีเรียนำผู้คนใหม่เข้ามาอยู่เพื่อกราบไหว้พระของตน แต่พระยาห์เวห์ทรงมีแผนชำระแผ่นดิน พระองค์จึงส่งสิงโตมาฆ่าผู้ที่มาใหม่ พระราชาแห่งอัสซีเรียจึงส่งปุโรหิตกลับมา แต่พวกเขาไม่ได้เทิดทูนพระยาห์เวห์อย่างถูกต้อง ทำให้ผู้คนยังคงผสานความเชื่ออื่นๆ เข้ากับศาสนาพระเจ้าแห่งอิสราเอล ซึ่งไม่สามารถถูกยอมรับได้
ข้อคิด: 2 พงศาวดาร 28; 2 พงศ์กษัตริย์ 16-17
ในเรื่องราวเศร้าของการล่มสลายของอิสราเอล พระยาห์เวห์ทรงแสดงความอดทนต่อประชากรของพระองค์อย่างมาก แม้จะมีคำเตือนจากผู้เผยพระวจนะให้หันกลับจากทางชั่วและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่พระเจ้าบัญญัติไว้ แต่อิสราเอลและยูดาห์กลับดื้อดึงและไม่เชื่อฟัง พระองค์ไม่เพียงแต่สถาปนาพันธสัญญากับพวกเขาและนำทางชีวิตในความสัมพันธ์กับพระองค์ แต่ยังส่งคำเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดหลายศตวรรษ แม้กระนั้นพวกเขายังคงกบฏ ด้วยความรักและความเมตตา พระเจ้าจึงอนุญาตให้พวกเขาถูกเนรเทศ เพื่อให้พวกเขาสำนึกผิด การเป็นเชลยถูกเผยออกมาเป็นการปล่อยให้พวกเขาเห็นถึงพันธนาการที่แท้จริงของการบูชารูปเคารพ ซึ่งในที่สุดจะนำไปสู่การกลับใจที่แท้จริง แม้สิ่งนี้รู้สึกเหมือนเป็นการลงโทษ แต่คือการกระทำแห่งความเมตตาของพระองค์ ผู้ซึ่งความชื่นชมยินดีอยู่ในความสัมพันธ์ที่ฟื้นฟูและบริสุทธิ์กับพระองค์
คำถาม
1. การดำเนินชีวิตที่มุ่งเน้นความสนใจเฉพาะตนโดยไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อผู้อื่น หรือละทิ้งความเชื่อและหลักธรรมในยามยากลำบาก มีผลต่อความเป็นอยู่ของสังคมอย่างไร? และเราควรเรียนรู้อะไรจากบทเรียนใน 2 พงศาวดาร 28 ที่แสดงให้เห็นถึงผลของการขาดความเชื่อมั่นในพระเจ้าและความไม่ยำเกรงต่อพระองค์?
2. ใน 2 พงศ์กษัตริย์ 16-17 สอนให้เราคิดอย่างไรเกี่ยวกับการเลือกแนวทางในชีวิตระหว่างการพึ่งพาพระเจ้าและการพึ่งพาตนเองหรืออำนาจทางโลก? และแนวทางใดจะช่วยให้เราดำเนินชีวิตอย่างมีคุณธรรมและมีจริยธรรมในบริบทของสังคมปัจจุบัน?
เรื่องราวใน 2 พงศาวดาร บทที่ 28 เป็นบทเรียนสำคัญเกี่ยวกับผลของการไม่เชื่อฟังพระเจ้า การละทิ้งพระองค์ และการหันไปพึ่งพาอำนาจของมนุษย์ บทนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการวางใจในพระเจ้าอย่างแท้จริง และผลลัพธ์ที่ตามมาจากการกระทำของเรา
นี่คือข้อคิดสำคัญจาก 2 พงศาวดาร บทที่ 28:
- ผลของความชั่วร้ายและการละทิ้งพระเจ้า: กษัตริย์อาหัสทรงกระทำความชั่วร้ายในสายพระเนตรของพระเจ้าอย่างมาก ทรงสร้างรูปเคารพบูชาพระบาอัล เผาบุตรชายของพระองค์เป็นเครื่องบูชา และทรงบูชาสิ่งต่าง ๆ ที่ชาวต่างชาติเคยบูชา การกระทำเหล่านี้ทำให้พระพิโรธของพระเจ้ามาเหนือยูดาห์ และนำมาซึ่งความพ่ายแพ้ การตกเป็นเชลย และความทุกข์ยากลำบากอย่างแสนสาหัส นี่เป็นเครื่องเตือนใจว่าการหันหลังให้กับพระเจ้าและการกระทำความชั่วร้ายนำมาซึ่งหายนะเสมอ
- ความสำคัญของการกลับใจใหม่: แม้ว่ายูดาห์จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ก็ยังมีโอกาสสำหรับการกลับใจใหม่ บทเรียนนี้สอนเราว่าไม่ว่าจะตกต่ำเพียงใด หากเราหันกลับมาหาพระเจ้าด้วยใจจริง พระองค์ก็พร้อมจะให้อภัยและฟื้นฟู
- การพึ่งพาอำนาจมนุษย์ไม่ใช่คำตอบ: เมื่อยูดาห์ถูกโจมตี กษัตริย์อาหัสกลับเลือกที่จะขอความช่วยเหลือจากกษัตริย์แห่งอัสซีเรียแทนที่จะพึ่งพาพระเจ้า การกระทำนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้ช่วยอะไร แต่ยังนำมาซึ่งภาระที่หนักอึ้งและปัญหาอื่น ๆ ตามมาอีกด้วย เป็นบทเรียนที่ชัดเจนว่าการวางใจในอำนาจของมนุษย์ หรือวิธีการของโลกโดยไม่พึ่งพาพระเจ้า จะนำไปสู่ความผิดหวังเสมอ
- ความเมตตาของพระเจ้าแม้ในความผิดบาป: แม้ว่ายูดาห์จะทำบาปใหญ่หลวง แต่พระเจ้าก็ยังทรงอนุญาตให้มีเสียงของผู้เผยพระวจนะเตือนและให้โอกาสในการกลับใจ แสดงให้เห็นถึงความเมตตาและความอดทนของพระองค์
- ผลของการไม่ใส่ใจคำเตือน: กษัตริย์อาหัสทรงไม่เชื่อฟังคำเตือนของพระเจ้าและผู้เผยพระวจนะ สิ่งนี้ทำให้สถานการณ์แย่ลงและนำไปสู่ความพินาศมากยิ่งขึ้น นี่คือเครื่องเตือนใจว่าเราควรรับฟังและใส่ใจคำเตือนของพระเจ้าเสมอ
2 พงศาวดาร บทที่ 28 เป็นเรื่องราวเตือนใจถึงความรุนแรงของผลที่ตามมาจากการหันหลังให้กับพระเจ้า และการพึ่งพาตนเองหรืออำนาจของโลก สิ่งสำคัญคือการเรียนรู้ที่จะวางใจในพระเจ้าอย่างสุดใจ และเชื่อฟังพระองค์ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด