เรื่องย่อ

พระธรรมกันดารวิถี บทที่ 28-30  เน้นย้ำถึงความสำคัญของการถวายเครื่องบูชาและกฎหมายเกี่ยวกับคำสาบาน  บทที่ 28-29  ระบุรายละเอียดเกี่ยวกับประเภทและจำนวนเครื่องบูชาที่ต้องถวายในแต่ละวัน  สัปดาห์  และเทศกาลต่างๆ  แสดงถึงความสัมพันธ์ที่แนบแน่นระหว่างชาวอิสราเอลกับพระเจ้า  และความสำคัญของการรักษาพันธสัญญา  ส่วนบทที่ 30  กล่าวถึงกฎหมายเกี่ยวกับคำสาบานที่สตรีทำ  โดยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเคารพและการปฏิบัติตามคำสาบานที่ทำขึ้น  บทเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการเชื่อฟัง  การถวายเกียรติแด่พระเจ้า  และการรักษาความสัมพันธ์ที่แนบแน่นระหว่างประชาชนกับพระเจ้า  ผ่านพิธีกรรมและคำมั่นสัญญาต่างๆ

พระเจ้าทรงกำหนดกฎหมาย เทศกาล และปฏิทินทางศาสนาสำหรับชาวอิสราเอลที่จะปฏิบัติตามเมื่อพวกเขาเข้าสู่แผ่นดินที่พระองค์ทรงสัญญาไว้ เนื่องจากพวกเขาจะกระจายตัวออกไปแทนที่จะอยู่ในค่ายเดียวกัน พระองค์จึงทรงกำหนดให้มีการนมัสการประจำวันด้วยการถวายเครื่องบูชาในตอนเช้าและตอนเย็น วันสะบาโตเป็นวันพักผ่อนและการนมัสการพิเศษ เริ่มต้นตั้งแต่พระอาทิตย์ตกดินวันศุกร์จนถึงพระอาทิตย์ตกดินวันเสาร์ เป็นวันสำหรับการเชื่อมโยงกับพระเจ้าและการถวายเครื่องบูชาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

การถวายเครื่องบูชาเหล่านี้ แม้จะดูเหมือนฟุ่มเฟือย แต่ก็เน้นย้ำถึงการจัดเตรียมของพระเจ้า การบริจาคให้แก่คริสตจักร และการใช้เวลาในวันสะบาโต สามารถเปรียบเทียบกับการถวายสิบส่วนทั้งทางด้านการเงินและเวลา ทั้งสองอย่างนี้แสดงให้เห็นถึงความไว้วางใจในพระเจ้าผู้ทรงจัดเตรียมและค้ำจุน

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับคำปฏิญาณที่คนให้ไว้กับพระเจ้า โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ได้ถูกนำเสนอ โดยปกติคำปฏิญาณเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการเสียสละทางการเงินหรือการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิต กฎหมายอนุญาตให้ผู้ชายยกเลิกคำปฏิญาณของผู้หญิงในครอบครัว การทำเช่นนี้ไม่ได้ลดทอนความสำคัญของผู้หญิง แต่เป็นการป้องกันและช่วยเหลือพวกเธอจากคำปฏิญาณที่อาจทำลายล้างหรือเป็นไปไม่ได้

ข้อคิด: กันดารวิถี 28-30

จากพระบัญญัติทั้งสิบประการ พระเจ้าตรัสย้ำสองข้อสำคัญคือ อย่ามีพระเจ้าอื่นนอกจากพระองค์และให้หยุดพัก พระเจ้าทรงเรียกร้องให้เราให้ความสำคัญกับการพักผ่อน ซึ่งแตกต่างจากรูปเคารพที่มักทำให้เราต้องทำงานหนักมากขึ้น พระองค์ชี้ให้เห็นว่าประชากรของพระองค์ไม่ได้ทำงานจนเหนื่อย แต่ได้รับการดูแลและสามารถหยุดพักเพื่อใช้เวลาอยู่กับพระองค์ ซึ่งเป็นที่พักผ่อนที่แท้จริงและแหล่งของความปีติยินดี

คำถาม

1.   ความสำคัญของการถวายและการกระทำที่ดี: ในกันดารวิถี 28 มีการพูดถึงการถวายเครื่องบูชาและการทำอย่างถูกต้องตามกฎหมายของพระเจ้า คุณคิดว่าการถวายในบริบทปัจจุบัน (ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากร เวลา หรือความสามารถ) มีความสำคัญอย่างไรต่อการสร้างความหมายในชีวิตเรา? และเราจะสามารถส่งเสริมการแบ่งปันและการถวายอย่างไรในชุมชนของเรา?

2.   ความยืดหยุ่นและการจัดการกับความท้าทายในชีวิต: ในกันดารวิถี 30 มีการพูดถึงการทำสัญญาและความสำคัญของคำพูดของเรา เมื่อเราทำสัญญาหรือคำสัญญานั้น เราจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องรักษาสัญญาไว้ คุณคิดว่าการรักษาคำสัญญาของเราในชีวิตประจำวันมีความสำคัญต่อความเชื่อถือและความสัมพันธ์ของเราอย่างไร? และเราจะสามารถพัฒนาทักษะในการจัดการกับความท้าทายและปฏิบัติตามสัญญาของเราได้อย่างไร?

เทศกาลเสียงแตร หรือที่เรียกว่า Rosh Hashanah ในภาษาฮีบรู เป็นเทศกาลสำคัญของศาสนายิว จัดขึ้นในวันที่ 1 ของเดือนทิชรี ซึ่งเป็นเดือนที่เจ็ดตามปฏิทินฮีบรู (ส่วนใหญ่จะอยู่ในช่วงเดือนกันยายนหรือตุลาคมตามปฏิทินสากล)

ที่มาและความสำคัญ

เทศกาลเสียงแตรเป็นหนึ่งในเทศกาลที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ในเลวีนิติ 23:23-25 เป็นวันที่ระลึกถึงการเป่าแตรเพื่อเรียกประชุมประชากร และเป็นสัญญาณถึงการเริ่มต้นปีใหม่ของชาวอิสราเอล

ความสำคัญของเทศกาลนี้มีหลายประการ

• การเริ่มต้นปีใหม่: เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ตามปฏิทินทางศาสนาของชาวยิว
• การระลึกถึงการทรงสร้าง: เชื่อกันว่าเป็นวันที่พระเจ้าทรงสร้างโลกและมนุษย์
• การพิพากษา: เป็นวันแห่งการพิพากษาของพระเจ้า ผู้คนจะสำรวจการกระทำของตนเองในปีที่ผ่านมา และกลับใจใหม่
• การเตรียมตัวสำหรับวันลบมลทิน: เป็นการเตรียมตัวสำหรับวันลบมลทิน (Yom Kippur) ซึ่งเป็นวันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของชาวยิว

พิธีกรรมและการปฏิบัติ

ในเทศกาลเสียงแตร มีการเป่าแตรที่ทำจากเขาสัตว์ (เรียกว่า Shofar) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเรียกประชุม การเตือนใจ และการประกาศถึงการมาของพระเจ้า เสียงแตรแต่ละครั้งจะมีความหมายที่แตกต่างกัน

มีการอธิษฐาน การอ่านพระคัมภีร์ และการรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัวและชุมชน นอกจากนี้ยังมีการทำขนมปังพิเศษที่เรียกว่า Challah ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความหวานและความอุดมสมบูรณ์

ความหมายเชิงสัญลักษณ์

เทศกาลเสียงแตรมีความหมายเชิงสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้ง

• การเรียกให้กลับใจ: เสียงแตรเป็นสัญญาณเตือนให้ผู้คนสำนึกผิดในบาปและกลับใจใหม่
• การเตรียมตัวสำหรับวันพิพากษา: เป็นการเตือนให้ผู้คนเตรียมตัวสำหรับการพิพากษาของพระเจ้า
• ความหวังในความรอด: เป็นการแสดงถึงความหวังในความรอดและการให้อภัยของพระเจ้า

เทศกาลเสียงแตรเป็นช่วงเวลาที่สำคัญสำหรับชาวยิวในการใคร่ครวญถึงชีวิตของตนเอง กลับใจใหม่ และเริ่มต้นปีใหม่ด้วยความตั้งใจที่จะดำเนินชีวิตตามพระบัญญัติของพระเจ้า