เรื่องย่อ

โยชูวา 19-21  อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับการแบ่งแดนให้แก่ชนเผ่าต่างๆในอิสราเอลที่เหลืออยู่  โดยระบุตำแหน่งที่ตั้งและขอบเขตของดินแดนแต่ละเผ่าอย่างชัดเจน  การแบ่งแดนนี้แสดงให้เห็นถึงความพยายามในการสร้างความเป็นธรรมและความเท่าเทียมกัน  และการจัดระเบียบสังคมใหม่ในแผ่นดินคานาอัน  นอกจากนี้  บทที่ 21  ยังกล่าวถึงการจัดสรรเมืองต่างๆให้แก่เหล่าปุโรหิตและคนเลวี  ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของศาสนาและการดูแลรักษาพันธสัญญาต่อพระเจ้า  การจัดสรรเมืองเหล่านี้  เป็นการรับประกันความมั่นคง  การสนับสนุน  และความต่อเนื่องของการดำเนินกิจกรรมทางศาสนา  การกระทำทั้งหมดนี้  สะท้อนถึงความพยายามในการสร้างสังคมที่มั่นคง  มีระบบ  และเป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าในแผ่นดินคานาอัน

วันนี้เราจะมาดูการแบ่งที่ดินให้กับชนเผ่าต่างๆ ซึ่งรอคอยมานานกว่า 40 ปี การแบ่งที่ดินนี้ถือเป็นก้าวสำคัญในการสร้างชีวิตและเลี้ยงดูครอบครัว โดยเฉพาะสำหรับชาวอิสราเอลที่ดินนี้จะเป็นบ้านถาวรของพวกเขา หากพวกเขายังคงรักษาพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระเจ้า ในขณะที่เจ็ดเผ่ายังรอคอยที่จะรู้ว่าครอบครัวของพวกเขาจะอาศัยอยู่ที่ไหนเป็นที่น่าสนใจ

ชนเผ่าซีเมโอนได้รับที่ดินในใจกลางทะเลทรายทางตอนใต้ของยูดาห์ ส่วนเผ่าเศบูลุนได้ที่ดินเล็กๆ ทางตอนเหนือซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์มาก โดยเฉพาะเมืองเบธเลเฮมที่ต้องทำความเข้าใจว่าแตกต่างจากเบธเลเฮมที่พระเยซูประสูติ และอิสสาคาร์ได้รับที่ดินเล็กๆ ใกล้ทะเลกาลิลีและแม่น้ำจอร์แดน ในขณะที่เผ่าอาเชอร์ได้ชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน นัฟทาลีได้รับพื้นที่ภูเขาที่สูงและชาวเผ่าดานได้ที่ดินใกล้เมืองท่าสำคัญยัฟปา แต่พวกเขาสูญเสียดินแดนนี้ในภายหลัง

โยชูวาเลือกที่ดินบนเนินเขาในดินแดนของเอฟราอิม ซึ่งมีความสงบและเงียบสงบสำหรับชีวิตในช่วงบั้นปลาย ความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ในประเทศเล็กๆ นี้มีความโดดเด่น ทั้งในเรื่องสภาพอากาศและภูมิภาคที่หลากหลาย ชีวิตของชาวอิสราเอลจะถูกกำหนดโดยพื้นที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่ ไม่ว่าจะเป็นความเป็นอยู่ที่แตกต่างของชนเผ่าต่างๆ รวมถึงการตั้งเมืองลี้ภัยที่มอบโอกาสให้ผู้ฆ่าคนได้อยู่ในที่ปลอดภัยเพื่อหลีกเลี่ยงการตอบโต้ พร้อมกับการกระจายตัวของชาวเลวีในแต่ละเผ่าเพื่อให้การสนับสนุนในระดับท้องถิ่น

ข้อคิด: โยชูวา 19-21

พระเจ้าทรงแสดงให้เราเห็นถึงลักษณะนิสัยของพระองค์มากมายในการทำให้สิ่งนี้สำเร็จลุล่วงเพื่อชาวอิสราเอล ไม่ใช่แค่ความเอื้อเฟื้อและความซื่อสัตย์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความแข็งแกร่ง อำนาจ และความรักที่ต่อเนื่อง การให้อภัย พระคุณ และความเมตตา พระเจ้าทรงนำพวกเขาเข้าสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา แม้ว่าพวกเขาจะทำผิดพลาด พระองค์ได้ประทานทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพระองค์เอง เพราะพระองค์คือที่ที่ความชื่นชมยินดีอยู่!

คำถาม

1.   ในโยชูวา บทที่ 19 มีการแบ่งที่ดินให้กับชนเผ่าต่าง ๆ โดยมีความหลากหลายของพื้นที่และทรัพยากร คำถามคือ ในชีวิตของเราที่มีความหลากหลาย เราจะจัดการกับความแตกต่างและยอมรับบทบาทของแต่ละบุคคลในคริสตจักรได้อย่างไร และความหลากหลายนั้นสามารถนำไปสู่การเติบโตและความสำเร็จร่วมกันได้อย่างไร?

2.   ในบทที่ 20 มีการจัดตั้งเมืองลี้ภัยเพื่อให้ความคุ้มครองแก่ผู้ที่ฆ่าคนโดยไม่ได้ตั้งใจ การสร้างและรักษาพื้นที่ปลอดภัยสำหรับผู้ที่ต้องการโอกาสใหม่มีความสำคัญต่อคริสตจักรอย่างไร? เราจะส่งเสริมให้เกิดความเข้าใจและการสนับสนุนผู้คนในช่วงเวลาที่ยากลำบากได้อย่างไรในชีวิตประจำวันของเรา?

การทอดสลากในพระธรรมโยชูวาเพื่อแบ่งดินแดนเป็นวิธีการที่ใช้ในบริบททางศาสนาและวัฒนธรรมเฉพาะในสมัยนั้น ซึ่งมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อแสดงถึงการพึ่งพาพระเจ้าและการยอมรับพระประสงค์ของพระองค์ในการจัดสรรดินแดน อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน การทอดสลากในลักษณะเดียวกันอาจไม่เหมาะสมหรือไม่จำเป็นในหลายสถานการณ์ เนื่องจาก:

• บริบททางสังคมและวัฒนธรรมที่แตกต่าง:
• สังคมปัจจุบันมีระบบการจัดการและจัดสรรทรัพยากรที่แตกต่างจากสมัยโบราณ มีกฎหมายและกระบวนการที่เป็นธรรมในการแบ่งปันทรัพยากร
• การตัดสินใจในเรื่องสำคัญมักอาศัยหลักเหตุผล ข้อมูล และความโปร่งใส มากกว่าการสุ่มเลือก
• หลักการทางวิทยาศาสตร์และเหตุผล:
• สังคมสมัยใหม่ให้ความสำคัญกับหลักการทางวิทยาศาสตร์และเหตุผลในการตัดสินใจ
• การทอดสลากอาจถูกมองว่าเป็นการตัดสินใจแบบสุ่ม ซึ่งอาจไม่เป็นธรรมหรือไม่เหมาะสมในบางสถานการณ์
• ความหลากหลายทางความเชื่อ:
• สังคมปัจจุบันมีความหลากหลายทางความเชื่อ การใช้การทอดสลากในบริบททางศาสนาอาจไม่ได้รับการยอมรับจากทุกคน
• ในปัจจุบัน การทอดสลากยังคงมีการใช้งานในรูปแบบต่างๆ เช่น
• การออกรางวัลสลากกินแบ่งรัฐบาล: เพื่อเป็นการสุ่มรางวัลให้กับผู้ที่ซื้อสลาก
• การจับฉลาก: เพื่อเป็นการสุ่มเลือกผู้โชคดีในงานต่างๆ หรือการสุ่มเลือกผู้ที่จะได้รับสิทธิ์ต่างๆ

ดังนั้น การทอดสลากในปัจจุบันอาจเหมาะสมในบางสถานการณ์ที่ต้องการการสุ่มเลือกอย่างเป็นธรรม แต่ไม่ควรนำมาใช้แทนที่กระบวนการตัดสินใจที่มีหลักเหตุผลและข้อมูลรองรับ